Er gloort hoop: UK eerste land dat EU-dictatuur verlaat?

Vandaag spreken bijna 50 miljoen Britten zich uit over blijven of uittreden uit de Europese Unie tijdens een raadgevend referendum, waarvan premier Cameron beloofd heeft zich aan de uitslag te zullen houden. Groot-Brittannië is al 43 jaar lid van de Europese landenclub die langzaam verandert in een ware dictatuur. De definitieve uitslag van het referendum wordt morgenochtend om 8 uur verwacht.

Het is een nek aan nek race wat de peilingen van de laatste dagen laten zien. Er zijn zo’ n 10% zwevende kiezers en daarnaast houden voor- en tegenstanders elkaar in evenwicht.

Hope and optimism – there’s a whole world out there! @vote_leave #VoteLeave pic.twitter.com/2GHSPwItf4

— Jason McCartney MP (@JasonMcCartney) 23 juni 2016

Zorgen

De politieke leiders in de EU maken zich grote zorgen. Gisteren sprak de NAVO zelfs zorgen uit over een mogelijke Brexit, het terrorisme zou dan minder goed bestreden kunnen worden. Er ligt een programma klaar waarin de EU met een reactie zal komen op de uitslag. De president van het Europese Parlement Martin Schulz zal een persconferentie houden om 9.30 uur. Na lunchtijd zal hij samen met de andere leiders van de EU, president van de Europese Commissie Juncker, president van de Europese Raad Trump en tijdelijk voorzitter Rutte komen met een gezamenlijke verklaring. Zelfs een uitkomst waarbij de Britten blijven zal schokgolven door de hele Europese Unie veroorzaken. Met name in Nederland leeft veel onvrede met de EU. Uit een peiling van EenVandaag blijkt dat 54% voor een Nexit is.

Steeds minder onafhankelijkheid

De EU trekt steeds meer macht naar zich toe ten koste van de onafhankelijke lidstaten. Een conservatieve Havik als Thatcher was destijds pro Europa, maar nadat ze zag dat de Engelse invloed afnam in Europees verband haakte ze af. Het is jammer dat de discussie rond Brexit zich concentreert rond het vluchtelingenprobleem, want in de kern gaat het om de mate van onafhankelijkheid die Europese landen inleveren binnen EU-verband en de invloed van de burger.

• De Europese Commissie regeert in plaats van de nationale regering, de Europese Centrale Bank die in ieder geval op papier het economische beleid uitstippelt, het woud van regeltjes.
• Tijdens het Europese referendum in 2005 spreekt 61,5 procent van de kiezers zich uit tegen de uitbreiding van de bevoegdheden van de EU met een Europese Grondwet. De Nederlandse regering trekt zich hiervan niets aan. Op de Europese top van 2007 bereiken de regeringsleiders een akkoord over een nieuw verdrag. Dit ‘nieuwe’ verdrag is voor 98% gelijk aan de Europese Grondwet en is zonder nieuw referendum ingevoerd.
• Nederland moet in de pas van de EU meelopen. De staatsschuld is gebonden aan een limiet en het overheidstekort mag niet meer zijn dan 3 procent van het bruto binnenlands product. Overschrijdt een lidstaat deze normen dan kan een lid onder curatele gesteld worden. Voorbeelden daarvan zijn Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland. Op dat moment komt een trojka (samenwerking van het IMF, ECB en Europese Commissie) met tal van eisen voordat er financiële steun in de vorm van extra leningen gegeven kan worden. Deze trojka neemt een deel van de macht van de democratisch gekozen regering over. De burger heeft hierop geen enkele invloed.
• De Europese commissie heeft het in Europa voor het zeggen. Er is een Europees Parlement dat in principe besluiten van de commissie kan tegenhouden, maar heeft dit tot nu toe pas een keer gedaan. In 2012 hielden zij het ACTA verdrag tegen. Binnen de groep van Euro-landen zwaait Duitsland de scepter dat blijkt uit het volgende interview met Varoufakis.

EU dictatuur

Tijdens de Griekse crisis van het afgelopen jaar is gebleken op welke dictatoriale manier de EU geregeerd wordt.
Overigens hebben zich soortgelijke conflicten ook afgespeeld, weliswaar in minder mate, met de leiders van Spanje, Portugal en Ierland als voorwaarde van financiële steun voor hun lijdende economieën.

De Griekse Oud-minister van Financiën Varoufakis legt in een interview met de Volkskrant uit op welke manier de Eurogroep de Griekse opstand tegen de bezuinigingen van de Trojka heeft onderdrukt ter afschrikwekkend voorbeeld van Spanje, Portugal en Ierland.

Welke conclusies kunnen we trekken uit het interview?

1. Varoufakis was van mening dat nog meer lenen onder de strikte voorwaarden van de Trojka (ECB, IMF en Europese Commissie) betekende dat de economie nog meer kapot zou gaan. Varoufakis weigerde zijn handtekening te zetten onder een nieuwe lening van 86 miljard met onmogelijke voorwaarden die de Grieken nooit zouden kunnen terugbetalen. Hij wilde juist met een faillissement schoon schip maken en opnieuw beginnen. De Griekse schulden wilde hij herstructureren, een investeringsbank oprichten en een bad bank voor de rommelhypotheken. De Eurogroep wilde echter dat de Grieken de bezuinigingen zoals met de oude Griekse regering afgesproken, zouden voortzetten, nieuwe leningen en een hoog begrotingsoverschot zouden accepteren.
   Het programma van de Trojka zorgde volgens Varoufakis er voor dat Griekenland 30% van de inkomsten verloor.
2. Volgens de oud-minister is de Duitse minister van Financiën Schauble de baas van de Eurogroep en is Dijsselbloem niet meer dan een marionet. (dit in tegenstelling tot de kwaliteiten die de Nederlandse pers hem toedicht)
3. Het Griekse verzet tegen de bezuinigingen en daarmee de hoop die dit de gekwelde Europese bevolking gaf, moest ten koste van alles de kop in gedrukt worden. Dit om te voorkomen dat andere landen de opgelegde bezuinigingen zouden gaan terugdraaien zoals Spanje, Ierland en Portugal. De nieuwe Griekse regering mocht niet winnen van het dictaat van Brussel.
4. De Eurogroep pleegde op de volgende manier een coup. Zij wachtten met hun actie totdat Griekenland op de rand van de afgrond niet anders kon dan hen om hulp vragen. De geldkraan werd dichtgedraaid. Banken kwamen zonder cash geld te zitten. Ondertussen werd de zaak precies andersom voorgesteld: de Griekse regering zou geen actie ondernemen en passief afwachten. De Grieken echter kwamen met het ene na het andere voorstel dat door de arrogante Eurogroep naar de prullenbak verwezen werd. Ook eisten zij dat Varoufakis het veld zou ruimen.
5. De Griekse opstand tegen de bezuinigingen en de manier waarop deze door de Eurogroep is onderdrukt tonen aan dat er geen sprake is van een democratie. De Grieken kiezen massaal voor een anti-bezuinigingsregering. Een kleine groep anti-democraten onder leiding van Schauble trekt zich niets hiervan aan en dwingt het land zich verder kapot te bezuinigen om de rust in Europa te handhaven en te voorkomen dat de Eurogroep aan macht inboet.

Rob Vellekoop, 23 juni 2016