Het is 24 februari mijn eerste dag van de 36-stedenreferendumtour zit er op. Doordat het subsidiebedrag afgelopen maandag op de rekening van vereniging Vrede & Recht gestort is, kon maandag pas begonnen worden. De bus moet gestickerd worden, inkopen voor 6 weken, flyer materiaal afgedrukt, onderhandelingen gevoerd over de verhuurprijs van bus en camper. Wanneer ik uit de trein in Apeldoorn stap komt na een tijdje Peter me op de fiets ophalen. Mijn koffer gaat op de bagagedrager en we besluiten nog even wat extra flyers te laten printen bij de multicopy shop. Daarna nog even de stofjassen halen en boodschappen doen.
We praten over een wereld die in 10 jaar tijd enorm veranderd is en steeds minder menselijke trekken vertoont. Een samenleving waar alleen centen nog tellen, waar iedereen zich verschuilt achter een woud van regeltjes.
Vervolgens gaan we lopend naar de garage waar de bus beplakt wordt met een enorme sticker. Hier zijn Amadon, Hiranya en Rob nog even de brandweerauto aan het nalopen.
Marcel is een camper aan het regelen. Iedereen is nog druk in de weer terwijl ik geniet van de warmte van het winterzonnetje. Ik mag de perscontacten doen, mijn werk komt straks.
Alle steden zijn een paar weken geleden aangeschreven door Marcel met een compleet programma voor het bezoek. De gemeenten hebben hierop geantwoord dat ze het in behandeling hebben genomen.
Het is donker geworden aan de Harlingertrekvaart in Leeuwarden. De karavaan van een camper, een rode Magirus brandweerauto en een bus zijn hier afzonderlijk pas na zessen in het donker aangekomen. Het stickeren is vele uren uitgelopen, de camper kwam uren later dan gepland, maar we zijn er. Een verslaggever van Radio Friesland komt rond 20 uur in de camper langs voor een interview voor zijn uitzending van morgen. Daarna wordt de filmopname die van het interview is gemaakt doorgestuurd naar Rein die deze op de site van vrede-recht.nl plaatst. De twee echte wapenfeiten van een tour in opbouw.
Ik ben moe. Normaal verloopt mijn leven in een rustig tempo. De hele dag schrijf ik afgewisseld met af en toe een uitje voor een interview. Nu raas ik door de dag van hot naar her. Vanavond slaap ik in de camper. Het is koud. En dat allemaal voor een ideaal dat met vlagen mijn leven teistert. Onrecht maakt me onrustig, ik kan het niet verdragen dat een kleine kliek rijken miljarden mensen afknijpt en in slavernij houdt. Ik koester niet de illusie dat ik daaraan iets kan veranderen, wel dat ik er iets aan wil doen. Het lukt me niet me daarvan los te maken. Het liefst zou ik in een klein huisje ergens in ’the middle of nowhere’ mijn groente verbouwen en een rustig zelfvoorzienend leven leiden.
We zijn op weg naar een stopplaats tussen Leeuwarden en Heerenveen. Morgen zullen we die laatste stad aan doen. Het programma moet beginnen om 15 uur. We zijn compleet, alles is er klaar voor. Ik hoop dat Heerenveen ook klaar is voor ons.
Rob Vellekoop, 24 februari 2016
Ha rob, Heerenveen een stad?? haha Een dorp, zo wil ik je melden…………..veel plezier in het heitelân en ik vind dapper, wat je/jullie doen, hartegroet
Dat heb ik meer gehoord
Diep respect Rob, vanuit het buitenland, probeer ik ook van alles te doen……..
beste rob, doet me pijn te horen, dat dat wat jij het liefst zou willen, niet aan het doen bent.
neem van me aan (of niet) dat het een onwaarschijnlijk genot op gaat leveren, aan zelfvoorzienendheid werken. dat samen met de middle of nowhere geeft elke dag het gevoel van: ” I feel good!” tadadadadadadum
VEEL WARMTE TOEGEWENST . . . WAARVOOR IS DE BRAND-WEER-WAGEN EN IS ER BRAND-BLUS-DESKUNDIG PERSONEEL BIJ ?…..