MH17 een jaar later

Het was gisteren precies een jaar geleden dat vlucht MH17 werd neergeschoten en neerkwam bij het dorpje Grabovo in Oost-Oekraïne. De Nederlandse pers is de laatste dagen in staat geweest om het drama “Griekenland” even naar de achtergrond te verdringen, en ons weer op te zadelen met hun Westerse propaganda. “Het waren de separatisten”, “Putin zat erachter”, “Onze Nederlanders zijn door een Russische raket vermoord”. U heeft het waarschijnlijk allemaal wel gezien op televisie. Natuurlijk leef ook ik mee met de nabestaanden van deze tragische gebeurtenis, maar ik verzet me tegen de wijze waarop deze trieste gebeurtenis wordt uitgebuit door onze politiek en media, om foute politieke beslissingen recht te praten en ons, het volk, te besodemieteren. Een eerlijk en onafhankelijk onderzoek is er nooit geweest mijnheer Rutte. Ieder onderzoek dat begint met de aanname dat de schuldige al bekend is, is gedoemd om te mislukken. En het zielige verzoek aan Putin, om toch alsjeblieft niet tegen te stemmen in de veiligheidsraad slaat wel alles. Natuurlijk gaat Putin tegen stemmen. Rusland is het enige land geweest dat daadwerkelijk alle data en onderzoeksresultaten ter beschikking heeft gesteld. Toch mag Rusland geen deel uitmaken van het onderzoek (omdat ze mogelijk betrokken zouden zijn geweest) en Oekraïne wel? Ik ben absoluut geen fan van Putin persoonlijk, maar wel van de door hen gevolgde buitenlandse politiek.

Putin stelt dat eerst het onderzoeksrapport maar eens gepubliceerd en geanalyseerd moet worden. Daarna kan er gesproken worden over de oprichting van een Internationaal tribunaal. En gelijk heeft hij, zoals wel vaker tegenwoordig.

U leest mijn blog. U bent dus duidelijk ook geïnteresseerd in de ware toedracht van het MH17 drama, anders zou u genoegen nemen met de leugens uit de Telegraaf, het Algemeen Dagblad, de Volkskrant, of nog erger, de verslaggeving op de publieke omroep en RTL. Gelukkig. Sinds mijn laatste artikel op deze blog ben ik veel verder gekomen met mijn onderzoek, heb ik met mensen in Dnjipropretrovsk gesproken en vele Russische onderzoeksrapporten mogen inkijken. Zelfs het voorlopige onderzoeksrapport is mij ter beschikking gesteld en heb ik kunnen doornemen. Voor mij is het hele plaatje nu wel duidelijk geworden. Ik heb redelijk inzicht in de reden van deze laffe aanslag, de personen die verantwoordelijk waren en de door hen ingezette middelen. Van veel van deze “veronderstellingen” bezit ik ook bewijs, hetzij in geschrift of middels foto´s. Helaas is er echter geen Nederlandse krant in geïnteresseerd. Zij hebben hun opdracht (uit Den Haag) en daar houden ze zich als echte patriotten aan.

Voor ik verder ga, zou ik willen aanraden mijn artikel van 20 februari j.l., “MH17: Toch een SU-25 betrokken” nog even te lezen. Reeds in februari was ik op de hoogte gesteld van de inzet van Georgische SU-25 toestellen boven Oekraïne. Dit werd destijds met veel ongeloof ontvangen, maar steeds meer instanties beginnen dit nu toch serieus te nemen en ook de laatste onthullingen van Albert Naryshkin zetten mijn hypothese kracht bij. Daarnaast is het nuttig mijn artikel van 26 februari j.l., “De man achter MH17: Ihor Kolomoyskyi?” even door te nemen. Dat maakt het lezen van mijn artikel eenvoudiger, omdat er veel namen in voorkomen.

Het gebruikte wapen:

Op 20 februari was mij al duidelijk dat vlucht MH17 niet door een Buk raket uit de lucht kon zijn gehaald en toen ik ik erachter kwam dat op 16 en 17 juli 2014 gemodificeerde SU-25 gevechtsvliegtuigen actief waren boven Oekraïne ging er een lampje branden. Deze toestellen, SU-25KM, van de Georgische luchtmacht waren niet geheel toevallig betrokken bij NAVO operatie “Sea Breeze 2014 Breeze 2014″. Georgïe is een land, dat geen deel uitmaakt van de NAVO, maar dat wel erg graag wil. Ze hebben destijds een aantal van hun “oude” SU-25 toestellen (nog uit de Sovjet periode) in Israël laten modificeren om aan NAVO specificaties te laten voldoen, inclusief nieuwe wapensystemen. Daarover straks meer. Mijn kennis van moderne wapensystemen is echter beperkt en gelukkig zijn een aantal bevriende wapenspecialisten hiermee aan het werk gegaan en zijn tot nieuwe inzichten gekomen. De laatste onderzoeken van Russische zijde, gepubliceerd door Albert Naryshkin wil ik u daarom niet onthouden. Zij komen tot de conclusie dat MH17 is neergehaald door een air-to-air raket van het type Python 4 of Python 5. Een moderne raket van Israëlische makelij, welke veel beter aansluit bij de toegebrachte schade als mijn eerdere aanname dat het om een R-60 of R-73 zou gaan.

Belangrijkste argumenten van deze Russische specialisten zijn nauwkeurige analyse van de inslagen over de gehele romp, de grootte van deze inslagen en de berekeningen van de snelheid, waarmee deze insloegen op de romp.

In totaal hebben deze specialisten 230 inslagen kunnen tellen in gevonden fragmenten van de cockpitsectie en deze nauwkeurig in een 3D simulatie vastgelegd, waardoor ze heel nauwkeurig de “blast zone” konden bepalen.

Er kon zo worden bepaald, dat de warhead erg dicht bij de cockpit explodeerde; op een afstand tussen de 0,8 en 1,6 meter en ter hoogte van het schuifvenstertje van de kapitein.

De grootte en vorm van de gaten, veroorzaakt door de fragmenten van de warhead konden nauwkeurig worden vastgesteld en geanalyseerd, waardoor het voor deze wapenexperts was vast te stellen, welk wapen de schade veroorzaakt heeft.
Van 86% van de in deze sectie aangetroffen gaten, 186 in totaal, werd een diameter gemeten tussen de 6mm en 13mm, het merendeel daarvan met een maximum diameter van 8mm.

Deze metingen bracht de groep van wapenexperts tot het kunnen bepalen van de grootte van de fragmenten van de warhead. Veel warheads maken gebruik van 2 verschillende maten fragmenten, het merendeel van de gaten, zou dan ook uit 2 verschillende diameters moeten bestaan. In het geval van MH17 is dit juist niet het geval.
De fragmenten zijn vastgesteld als vierkante blokjes van 8mm x 8mm x 6mm, met een afwijking van 0,5mm, vermoedelijk van staal met een gewicht van 3 gram per element. Het totaal aantal fragmenten ligt tussen de 2000 en de 4000. Het totaal van deze elementen zou liggen tussen de 4,88 en de 14,8 kilogram.

Eerder werd een rapport vrijgegeven, geschreven door wapenspecialisten van het Russische Almaz-Antey concern (een groot Russisch militair wapenconcern), wat claimde dat de elementen een “vlindervormige” vorm zouden hebben, gelijk als die van een buk warhead. Deze buk elementen hebben echter een gewicht van 8,1 gram, bijna het dubbele van de elementen die de romp van MH17 hebben doorboord. Zij concluderen dan ook, dat het zeer waarschijnlijk is, dat er geen buk raket systeem is betrokken bij de aanslag op MH17. Met een zekerheid van 95% (zeer hoog bij dit soort onderzoek), konden de specialisten vaststellen, dat het totale gewicht van de warhead (explosief plus fragmentatie elementen) moet hebben gelegen tussen de 10kg en maximaal 40kg.

Het rapport beschrijft ook, dat surface-to-air raketten, gemaakt door de Sovjet Unie en Rusland, gebruik maken van warheads met een groter gewicht dan 40kg en deze bevatten ook meerdere typen fragmentatie elementen. Hetzelfde geldt voor Russische air-to-air raketten als de R-70 en R-73. Deze hebben welliswaar een kleinere warhead, maar maken gebruik van verschillende maten fragmentatie elementen. Iets wat inzet van deze wapens in het geval van MH17 dus uitsluiten.
Een groot aantal niet-Russische air-to-air raketten maken gebruik van de teruggevonden karakteristieken. Tot op heden zijn echter geen fragmenten teruggevonden, die een 100% match met de gebruikte warhead kunnen vaststellen.

De aangetroffen fragmenten op de crashsite, waarvan in de pers wordt aangenomen, dat ze afkomstig zijn van een buk warhead zijn daar neergelegd door de SBU. Dit wordt ook door documenten aangetoond, welke ik in mijn bezit heb. De reden daarvoor kom ik straks op terug.

De schade, toegebracht aan MH17, staat echter wel toe, zonder fysiek bewijs, te bepalen welk wapen gebruikt zou kunnen zijn.

De raket, welke MH17 aanviel, maakte gebruik van een zogenaamde “passive radar homing head”,  wat verklaard waarom de warhead explodeerde op zo kleine afstand van de cockpit. Onder de kunststof neuskegel van een Boeing 777-200, bevind zich de surveillance radar, welke gedurende de gehele vlucht actief is. De raket moet deze actieve radar als doel hebben gesteld bij de aanval op het vliegtuig.
Naast “homing radar” kan de raket ook zijn uitgerust met een geavanceerde, matrix type, infrarode doelzoeker, welke de raket in staat stelt de grootte en type van het doel te bepalen en zich te richten op de meest vitale delen van het doel. In het geval van een Boeing 777 verkeersvliegtuig, is dat de cockpit. Een computersimulatie, uitgevoerd door de Russische wapenspecialisten, bewees dat dergelijke raketten, met soortgelijke besturing, de cockpit op deze locatie uitkozen als plaats van inslag.
Er zijn vier air-to-air raketten die aan een dergelijke beschrijving voldoen en die in staat zijn om een groot passagiersvliegtuig neer te halen door de cockpit te vernietigen. Dit zijn een Franse Magis-2, een Israëlische Shafrir, een Amerikaanse AIM-9 en een Israëlische Python. Alle vier raketten met een klein bereik.
Bij nader onderzoek en door simulatie, vielen de eerste 3 af door zaken als type warhead of besturing, maar de Israëlische Python gaf een volledige match.

De Python is uitgerust met een matrix-imaging infrarode zoeker. Dit stelt deze raket met relatief kleine warhead in staat een groot vliegtuig aan te vallen en op de meest kwetsbare plaats te treffen. De warhead bestaat uit fragmentatie elementen van vastgestelde maat en slechts van één type. Daarnaast is dit ook het type raket wat afgevuurd kan worden door een Sukhoi-25KM. Georgië is in het bezit van 3 van dergelijke SU-25KM gevechtsvliegtuigen en bezit een arsenaal van Python-4 en Python-5 raketten. De modificatie van het toestel is uitgevoerd door het Israëlische Elbit Systems en de Python raketten zijn ook door het Israëlische Rafael geleverd aan Georgïe. Standplaats van deze toestellen is de luchthaven van Tblisi sinds 2000. Een SU-25KM, uitgerust met 2 Python raketten, is voor een leek bijna niet te onderscheiden van een standaard SU-25 uitgerust met 2 R-60/R-73 raketten (zoals de Oekraïense luchtmacht er vele bezit).

Links een Rafael Python-5 onder een SU-25, Rechts een R-60M onder een SU-25.

Zoals ik op 20 februari al schreef, deden er 2 Sukhoi-25KM toestellen mee aan NAVO operatie “Sea-Breeze” mee. Deze operatie liep af op 17 juli 2014, waarna deze toestellen naar Tbilisi zijn teruggevlogen. Ik weet intussen uit zeer betrouwbare bronnen, dat beide toestellen een tussenlanding hebben gemaakt op de luchthaven van Dnipropetrovsk. Officieel om te tanken, maar ze zijn hier ook opnieuw van wapens voorzien. Tijdens oefening “Sea-Breeze” droegen beide SU-25KM toestellen geen air-to-air raketten, maar ze verlieten Dnipropetrovsk volledig bewapend met 2 air-to-air raketten en beide met een 23mm kanon in een wapenpod onder de vleugel. Helaas heeft niemand de moeite genomen foto´s te maken van de toestellen op 17 juli. Vliegtuigspotters zijn op de luchthaven van Dnipropetrovsk niet welkom. Sinds het ontslag van Ihor Kolomoyskyi als gouverneur van Dnipropetrovsk is veel personeel op de luchthaven vervangen of overgeplaatst. Het kostte veel moeite om nog in contact te komen met “oud” medewerkers van de luchthaven, die mij iets over de gebeurtenissen op 17 juli konden vertellen.

Feit is, dat beide toestellen zijn bijgetankt op deze luchthaven en richting Donetsk zijn vertrokken. Na hun “geheime” missie zijn ze geland op luchthaven Tblisi. Van levering van Python raketten aan de basis Dnipropetrovsk heb ik (nog) geen bewijsstukken, maar alles laat een paper trail achter heb ik al lange tijd geleden ontdekt. Wie deze raketten heeft geleverd, ga ik zeker nog uitvinden.

Georgische SU-25KM. Ooit had Georgië er 4. TAM heeft deze upgrade samen met Elbit Systems ontwikkeld, in een poging om veel verouderde SU-25 toestellen te kunnen upgraden. Het werd een financieel fiasco en uiteindelijk zijn er maar 4 omgebouwd, welke echter wel volledig aan NAVO standaarden voldoen qua navigatie, communicatie en vuurgeleiding. Ook is dit het enige SU-25 model met een drukcabine. In de oorlog tegen Rusland, viel het toestel echter erg tegen. Op dit moment heeft Georgïe er nog 3.

We kunnen ons nu een beeld vormen met welk wapen MH17 uit de lucht geschoten is. Dit beantwoord niet de vraag waarom? Waarom zou Oekraïne (met hulp van Georgië) moedwillig een burgervliegtuig uit de lucht halen? Ik schrijf heel doelbewust moedwillig, want waarom zouden er anders 2 SU-25KM toestellen gevechtsoperaties boven Oost-Oekraïne ondernemen? Waarom heeft Oekraïne MH17 neergehaald en waarom zo een moeite doen om een Sovjet Buk raketsysteem als wapen aan te duiden? Waarom geeft Amerika zijn radarbeelden van 17 juli 2014 niet vrij? Tot en met 17 juli was er een Amerikaanse AWAC operationeel boven de Zwarte Zee. Deze moet alles hebben kunnen vastleggen.Ik ga proberen hierop een passend antwoord te geven.

Het motief:

Zoals ik reeds eerder heb geschreven, hebben een aantal landen grote financiële belangen in Oekraïne. De Donetsk bekken bezit veel grondstoffen als steenkool, en schaliegas. Juist dit schaliegas is Amerika enorm in geïnteresseerd. Het is ook absoluut in het belang van Amerika, dat de Donetsk regio stevig in handen is van Poroshenko en Yatenyuk, om zo een Oekraïens/Amerikaanse onderneming als Burisma Holdings Ltd dit kostbare gas te kunnen winnen (samen met Shell en Chevron als belangrijkste investeerders). Bekend is dat deze onderneming in handen is van de (toen nog) gouverneur van Dnipropetrovsk, Ihor Kolomoyskyi en geleid wordt door de zoon van Joe Biden, de Amerikaanse vice-president, Hunter Biden en Devon Archer, stiefzoon van John Kerry. De plannen achter deze onderneming komen van de voormalige Oekraïnse minister van Ecologie en Grondstoffen, Nikolay Zlochevsky. Ihor Kolomoyskyi mag met recht één van de machtigste en rijkste Olichargen van Oekraïne worden genoemd. Hij was ook de man die Poroshenko aan de macht hielp, zoals hij eerder Tymoshenko aan de macht hielp. Om zijn plannen uit te kunnen voeren, heeft hij geen belang bij opstandige “separatisten”, die zijn belangen dwarsbomen en ontginning, van de reeds aan hem toegekende schaliegasvelden, uitstellen of onmogelijk maken. Het is ook daarom dat hij miljoenen uitgaf om zijn eigen private militias in het leven te roepen zoals het Donbass, Azov, Aidar, Dnepr-1, Dnepr-2 bataljon. Dit zijn de mannen die het hardste vochten tegen de separatisten en beschikking hadden over tanks, buk-raketsystemen, zware artillerie en luchtondersteuning vanaf Dnipropetrovsk luchtmachtbasis om de weg vrij te maken voor hun baas en opdrachtgever.

Militairen uit Oekraïne moesten helpen bij het aanbrengen van gaswinningsinstallaties in de buurt van de Oost-Oekraïense stad Slavyansk, een stad die ze volgens persagentschap Novorossiya gedurende maanden hebben gebombardeerd: “Burgers worden onder militaire bescherming ingezet om boorinstallaties te plaatsen. Meer materiaal wordt aangevoerd en het leger omcirkelt de toekomstige gaswinningslokatie.”

Naast de Oekraïense president Poroshenko, heeft deze Ihor Kolomoyskyi nog meer machtige vrienden. Ik zou een heel lange lijst kunnen maken, maar namen als Victoria Nuland, John McCain, John Kerry, Joe Biden en Michail Saakasjvili (voormalig president van Georgïe en nu adviseur van Poroshenko en gouverneur van Odessa) zijn een paar bekende. De belangen die in Oekraïne spelen zijn dan ook zeer hoog. Naast Kolomoyskyi, heeft ook Amerika reeds miljarden in Oekraïne geïnvesteerd. Geld wat natuurlijk iets moet gaan opbrengen.

Op 17 juli loopt de strijd in Oost-Oekraïne al niet zoals Kolomoyskyi en Amerika hoopten. De pro-Russische separatisten vechten harder als verwacht en lijken er in te slagen het zwakke Oekraïense leger te kunnen verslaan (al of niet met hulp van Russische troepen). Amerika is bereid om Poroshenko en zijn Oekraïense leger te steunen, maar stuit op weerstand binnen de EU en de NAVO. De publieke opinie moet veranderd worden en de separatisten moeten “bad guys” worden, verfoeid door het Westen. Kolomoyskyi heeft een idee en Amerika steunt hem daarin.

De militias van Kolomoyski hebben de beschikking over Buk-M1 raketwerpers( en getrainde operators, opgeleid in Georgïe) uit het Sovjet tijdperk en deze worden in de dagen voorafgaand aan 17 juli in de directe nabijheid van het front geplaatst, bij het dorpje Shakhtarsk, met de bedoeling een duidelijk signaal aan de Wereld af te geven. Een andere reden om ze daar te plaatsen bestond ook niet, de separatisten bezaten geen luchtmacht. Of Kolomoyskyi en zijn mannen er echt voor hebben gekozen om een toestel vol Nederlanders neer te halen of een toevallig overvliegend passagiersvliegtuig, is mij tot op heden niet bekend. Nederland is een zeer trouwe NAVO partner en zeer beïnvloedbaar door Amerika. Wanneer MH17 een doelbewuste keuze is geweest, dan is er ook grote kans dat een aantal Nederlandse politici op de hoogte waren. Deze 196 Nederlandse slachtoffers kunnen door hen als collateral damage zijn ingecalculeerd.
Het is vanaf het begin opzet geweest om MH17 met een Buk raket neer te halen. Daarom stonden deze raketwerpers ook opgesteld bij Shakhtarsk. Alle filmpjes die op het internet zijn verspreid rondom 17 juli, waarop te zien zou zijn hoe separatisten met een oude buk rondrijden en het beroemde youtube filmpje van Igor Strelov, zijn op voorhand al gemaakt door de mensen van Kolomoyskyi (sommige zelfs al op 16 juli online gezet). Toch is er iets misgegaan.

De hele operatie was voorbereid en gepland door Svyatoslav Oliynik, de rechterhand van Ihor Kolomoyskyi. Deze heeft op 17 juli dan ook het voorrecht zijn baas te vertellen dat MH17 is neergehaald, maar door een air-to-air raket. Dit weet ik, omdat Svyatoslav Oliynik zit te chatten op 17 juli met Valery Geletey (minister van Defensie tot 14 oktober 2014), Borislav Bereza (lid van de Rada, extreem Joods en goede vriend van Kolomoyskyi) en Anatoly Gricenko (lid van de SBU en presidentskandidaad in 2014). Svyatoslav verteld klaar en duidelijk dat Ihor vreselijk kwaad is dat MH17 op verkeerde wijze is neergehaald en al het voorbereidende werk nu tevergeefs is geweest (de filmpjes). Hij zegt ook, dat hij niet weet hoe hij dit aan Pjotr moet gaan vertellen (Petro Poroshenko), omdat deze hem levend zal gaan villen. Hoe ik dit weet? Heel simpel, deze mannen waren aan het chatten via facebook en dat is erg gemakkelijk te hacken. Alle chatsessies heb ik in mijn bezit.

Het was Amerika al bekend voor het drama op 17 juli, dat MH17 zou worden neergeschoten met een Buk-M1. Hun hele mediacircus was hier al op voorbereid. Dat MH17 uiteindelijk door een vliegtuig is neergeschoten, was een misrekening en moest worden rechtgezet met alle beschikbare middelen. Het was ook al vlak na de crash, dat mannen van de SBU op de crashsite rondliepen (heb ik documenten van) om bewijzen te “planten”.
De SBU heeft echt alle moeite gedaan om het Buk verhaal omhoog te houden met valse verklaringen, valse foto´s en filmpjes. Helaas hadden ze alleen geen invloed op getuigen. Veel boeren en bewoners in de omgeving van Torez zijn niet erg “Kiev” gezind en weigeren hun verhaal aan te passen. Is het u wel eens opgevallen dat wij die ook nooit op televisie zien?

We weten dus nu uit welke hoek de opdracht kwam en we kennen een aantal van de verantwoordelijken. Hieruit blijkt duidelijk de onschuld van de pro-Russische separatisten. Het is een politiek spel geweest om het Westen te doen laten geloven dat deze “verzetsmensen” uit Donetsk en Luhansk hierachter zaten en het Westen heeft dit als zoete broodjes geslikt. Het motief was een verstoorde relatie met Rusland om zo de NAVO te kunnen uitbreiden (Amerikaans) en geld en gasvelden (Kolomoyskyi). Uiteindelijk heeft Amerika een groot deel van zijn zin gekregen, Kolomoyskyi daarintegen niet. Alle verantwoordelijke mannen rondom Kolomoyskyi zijn of ontslagen, of uit hun officieel ambt gezet door Poroshenko. Kolomoyskyi en Poroshenko hebben ernstig ruzie gekregen, waardoor Kolomoyskyi zelfs uit zijn ambt van gourverneur van Dnipropetrovsk is gezet en ze laaiende ruzie hebben gekregen over het beheer van Naftogaz. Hunter Biden en dank zij zijn invloedrijke vader alsnog zijn zin gekregen. Binnenkort bouwt Burisma een grote gasterminal in Oekraïne om deer te vullen met Amerikaans LNG. Biden heeft dit geregeld met Yatsenyuk en zijn zoon Hunter mag de baas gaan spelen. Op deze manier willen Poroshenko, Yatsenyuk en Biden de invloed van Rusland in Oekraïne verminderen.

En Michail Saakasjvili? Tsja, die is nu genaturaliseerd Oekraïner geworden en is één van Poroshenko´s belangrijkste adviseurs en sindskort gouverneur van Odessa. Zijn rol in het verhaal wordt duidelijk op prijs gesteld. Zijn invloed bij de Georgische luchtmacht was groot genoeg om 2 toestellen een omweg te laten vliegen. En ook al staat hij op de lijst van gezochte misdadigers, niemand zal hem uitleveren aan Georgïe. In ruil zal Georgïe nog wel een NAVO lidmaatschap krijgen.

Nu de publieke opinie tegen het Rusland van Putin is en tegen de separatisten in het bijzonder, staat voor Amerika de weg open om het leger van Poroshenko met wapens te gaan bevoorraden. Als het aan Amerika ligt, kan dan eind van dit jaar begonnen worden, met het schoonvegen van het Donbas bekken en de separatisten of op te ruimen of ze naar Rusland te doen vluchten. Amerika heeft echter buiten Kolomoyskyi gerekend. Deze zint op wraak en zijn militia´s zijn nu onrust aan het stoken in West-Oekraïne. Het zou me niets verbazen als Poroshenko binnenkort het leven laat