The Peoples Assembly heeft woensdag 8 juli uitgeroepen tot een nationale protestdag tegen de tweede bezuinigingsronde op de sociale voorzieningen van £ 12 miljard die de conservatieve Engelse regering wil doordrukken. Er zal in minstens 14 steden gedemonstreerd worden waaronder Londen.
Het vorige door de Assembly georganiseerde protest was met 250.000 betogers in het centrum van Londen een groot succes. Sinds de verkiezingsoverwinning van de conservatieven is er veel onrust en protest in Engeland.
In ieder geval zal geprotesteerd worden in de volgende steden: Birmingham, Bristol, Cardiff, Derby, Hull, Leeds, London, Manchester, Newcastle, Newport, Nottingham, Oxford, Sunderland, York.
Fairburn verklaart de betrokkenheid van jongeren bij het protest tegen de conservatieve regering door aan te geven dat zij minder dan 25% van de stemmen kregen, waarvan de meesten oudere kiezers waren. De meerderheid wil geen bezuinigingspolitiek, zegt hij.
De jongeren zijn de afgelopen jaren al hard geraakt door de bezuinigingsdrift van de Engelse regering. Met name door hoge studiekosten en de groeiende huisvestingscrisis waarbij zij zich geen huis kunnen permitteren door de armzalige lonen en nul uren contracten.
Sam Fairburn waarschuwt dat als de conservatieven hun gang kunnen gaan er van de welvaartsstaat of het ziektekostensysteem niets zal overblijven, wonen onbetaalbaar wordt en pensioenen of werkzekerheid zullen verdwijnen.
Hij zegt: “Een demonstratie zal de situatie niet veranderen. We moeten een politieke crisis creëren wat betekent meer massa-acties, in onze gemeenschappen, op de werkvloer, universiteiten en op scholen. Daarom moeten de protesten doorgaan.
het legertje leiders en meelopers, zal uiteindelijk ‘goed’gefinancierd moeten worden?
Laat ze ook maar gewoon werken voor de kost!
Het is misschien goed om te weten dat er binnen Labour momenteel een heftige strijd om de macht gaande is
De club is gesplitst in 3 groepen.
a. De Torries die zich in de partij hebben gewrongen (ik schrijf bewust Tor-ries en geen Tories), die de politieke uitverkooplijn van zelf made miljonair Blair willen handhaven. David Miliband was hun vertegenwoordiger voor partijleider, maar verloor de verkiezingen aan zijn broer Ed.
a. Links Labour. Een groepje van pappen en nathouden. Met de Torries meestemmen en met de mond een sociaal beleid voorstaan. Echte sociaal democraten dus. De miljonair Ed Miliband was hun vertegenwoordigen, maar zoals gebleken trapten de kiezers daar niet in.
c. Red Labour. De opkomende en zo te zien niet te stuiten groep van vertegenwoordigers van de arbeidersklasse. Ze staan onder aanvoering van (jawel) een echte vertegenwoordiger van het volk, Jeramy Corbyn.
Zoals te verwachten doet de rechtse kliek er alles aan om hem buitenspel te zetten. Pas op het allerlaatste moment kreeg hij voldoende MPs achter zich om kandidaat partijleider-kandidaat te mogen zijn. Het was echt een minutenkwestie voor de termijn verstreek.
De partijleider wordt rechtstreeks gekozen door de leden en (officiele) supporters, die ook kiesrecht hebben. Zowel de toekomst van Labour als van de Britse politiek staat dus op het spel.
Gisteren nog een film gezien van een jonge Braziliaan/Nederlander; de film heet: De Zee van Pelgrim Anthonio.
De film gaat over de ruines van een door een stuwmeer weggevaagd dorp. Het dorp was ooit de nieuwe vestigingsplek voor verstotenen die een eigen leven wilden opbouwen onder leiding van een goedaardige geestelijke welke ook een kerk bouwde voor de gemeenschap.
De plaatselijke grootgrondbezitter dacht hier heel anders over en vond dat ie met een huurlingenleger iedereen moest vermoorden. En zo geschiedde. Ook de komst van de stuwdam heeft de ontwikkelaars en politici flink verrijkt, behalve de armoedige bevolking. Slechts een maal in 1998 tijdens een lange periode van droogte zijn de ruïnes weer komen droog liggen, hetgeen aanleiding gaf voor een pelgrimage naar het voormalige dorp in de hoop dat net zoals de ruïnes boven komen, de vrede en welvaart ooit ook terug mogen komen voor de arme bevolking. Mendel Hardeman is de maker en trekt rond met zijn reizende bioscoop.
Dit verhaal is een van de velen. Over alle continenten zijn het vandaag en in het verleden steeds dezelfde type mensen geweest die zonder scrupules hebben gemoord en onderdrukt voor het eigen gewin en die van de klasse genoten. Ze zijn er in allerlei soorten en maten van extreem tot gematigd maar allen laten zich kenmerken door een traditioneel aantal standpunten die zich het beste laten definiëren onder ‘Politiek Rechts’.
Ook nu weer zie binnen de Nederlandse politieke verhoudingen dat de traditionele rechtse gedachten weer enorme schade aanrichten en groot leed veroorzaken bij de minder vermogende klassen.
De enige motivatie die ik op dit moment kan zien is een absoluut gebrek aan empathie voor de medemens en een ziekelijk… narcistische drang naar oneindige verrijking waar alles moet wijken voor dit doel.
Zelfs zal op termijn klassegenoten worden aangevallen omdat het materiële recht van de sterkste nooit ophoud bij het territorium van de soortgenoot.
Dat zelfs de levensvoorwaarden schenkende natuur moet worden opgeofferd is iets wat we dagelijks kunnen zien gebeuren.
Is het daarom raar om te veronderstellen dat ‘rechts gedachten goed’ aantoonbaar te vergelijken is met een ziekte als bijv. kanker? Een woekering in de humane sociogene structuur die uiteindelijk in de laatste fase de dood van heel het sociale element opeist!
Los van het feit of je geloofd in een links of rechts politiek instrument zijn er wel politieke structuren met een duidelijk signatuur. De ziekte is zelfs zo besmettelijk dat gezworen tegenstanders uit de linkse hoek van de laagste klasse, al hun doelstellingen opzij gesmeten hebben en symptomen van dezelfde ziekte vertonen door mee te heulen met het besmette element.
Iedere medemens die mij recht in mijn gezicht durft te verklaren gestemd te hebben op de zieke club, krijgt van mij de volle laag. Linkse dictaturen hebben wat mij betreft dezelfde pathogene trekjes. Het zelfhelende vermogen van een volk voorziet vaak in de nodige veranderingen.
Zoals ieder ziektebeeld pas kan verdwijnen als de patiënt toegeeft ziek te zijn. Dan pas kan er gewerkt worden aan een genezingsproces. Het volk heeft deze ziekte over zich afgeroepen omdat het de voorwaarden heeft gegeven om tot ontwikkeling te komen. Ontkennen en wegkijken heeft als resultaat dat de ziekte dieper in de cellen kan doordringen en schade aanrichten.
Ik denk dat we nu in een stadium zitten waarbij het voor bepaalde ‘lichaamsdelen’ te laat is en moeten worden geamputeerd ter behoud van de rest.
Is het daarom zo voorbarig om te stellen dat het beschreven ‘rechts kapitalisme’ als besturingsmodel een vorm van sociaal maatschappelijke kanker is? Een ziekte die als zodanig nog niet erkent is als ziekte?
Een horde zombies die al rottend en hersenloos op zoek zijn naar nog gezonde exemplaren!
Een kapitein op een schip die z’n verstand totaal langdurig is kwijt geraakt en beslissingen neemt die regelrecht tegen de belangen van de bemanning, het schip en de lading ingaan, kan door de bemanning worden afgezet zonder dat kan worden aangemerkt als muiterij.
De noodzaak van een nieuwe koers dient zich aan.