Amsterdam – Volgens Ed Hollants van de Bijstandsbond is het doel van de Participatiewet het doelbewust vernederen, de-humaniseren en intimideren van mensen. Voor de werkende moet het een afschrikwekkende werking hebben zodat zij geen uitkering durven aanvragen en op kosten van familie gaan leven. Hij ziet opvallende overeenkomsten tussen de situatie van ‘de werkloze’ en ‘de illegaal’. Hier volgt zijn artikel.
De laatste weken heb ik zelf en door verhalen uit mijn omgeving enig zicht gekregen in de praktijk van de nieuwe participatiewet. Wat mij direct opvalt is de overeenkomst met het vreemdelingenbeleid zoals ik die in het verleden uit de mond van tal van uitgeprocedeerde vluchtelingen heb gehoord, beschreven en proberen te analyseren.
Ik zou het kernachtig omschrijven als het doelbewust vernederen en de-humaniseren van mensen om hen daarmee ergens toe te dwingen, elk verzet hiertegen in de kiem te smoren en een afschrikkingseffect te hebben op derden. Wat vluchtelingen en migranten betreft om hen te bewegen terug te keren naar land van herkomst of in ieder geval naar een land buiten de EU; wat bijstandsgerechtigden betreft het aannemen van werk, welk werk dan ook. Door het afschrikkingeffect is de terugkerende vluchteling of de vluchteling in procedure, door contact met familie of vrienden in eigen land een doorgeefluik van de boodschap dat het voor een vluchteling hier slechter is dan in het land van herkomst.
Voor de werkende in Nederland die door ontslag in de WW belandt en langzaam richting bijstand gaat moet de bijstand zo’n afschrikking worden dat je of geen uitkering aanvraagt en op kosten van familie of anderen verder leeft, of bijna gratis het minst aantrekkelijke werk aangaat. Het verkrijgen van WW via het UWV is de lichte vorm wetende dat het later bij Dienst Werk en Inkomen(DWI) veel erger wordt. UWV consulenten laten ook weten dat alles verschuift van hulpverlening naar controle. En veel van hen worden wegbezuinigd.
De afstand tussen de legale en werkende Nederlander en de vluchteling of bijstandsontvanger is zo groot, de kloof is zo diep, dat er geen of nauwelijks identificatie met hen is. Het lijkt voor de meesten een totaal andere, vreemde wereld. Wat het nog absurder maakt is dat die twee werelden tegenover elkaar in de spreekkamer van DWI of Vreemdelingendienst staan. In hun veilige omgeving, vaak klimaat beheerste maar te warm gestookte kantoren, zullen de meeste medewerkers overtuigd zijn dat ze hun werk goed vervullen.
Eventuele opkomende agressie of alleen al enige vorm van opstandigheid van cliënten, wordt in de kiem gesmoord: het wemelt er van de bewakers. Het lijkt wel een penitentiaire inrichting. Na vijf uur gaan alle medewerkers naar huis om dan te genieten van vrije tijd. De cliënten, zoals ze genoemd worden, gaan ook naar huis en hebben meegekregen dat elk moment van de dag zonder aankondiging sociale rechercheurs aan de deur kunnen komen te staan. Vragen of je een relatie hebt, bij je zieke ouders slaapt, sleutels hebt van andere huizen dan die van jezelf. U maakt wel vaak gebruik van het openbaar vervoer? Waarom heeft u twee boormachines, klust u soms bij? Acht borden in de kast?
Voorzieningen worden afgebroken en de trend is dat je maar beroep moet doen op familie en vrienden. Doet een bijstandsontvanger dat, dan wordt die persoon gekort omdat hij/zij woonkosten zou delen (bijvoorbeeld je eet vaak bij je behoeftige ouders, kookt voor je behoeftige bejaarde buurman) dan wel zorgt verleent dus werk verricht.
De cliënten mogen dus niets doen. Niets anders dan afwachten en verplicht solliciteren (ook als het volkomen zinloos is), overgeleverd aan de willekeur van het systeem waarin ze gevangen zitten. De bewaker kan elk moment, als bij een cel in de gevangenis, je huis binnenvallen en de boel doorzoeken.
De basis van de ene wereld komt niet meer overeen met de andere wereld.De wereld van werkenden en legalen heeft een vorm van rechtsbescherming, een gevoel van veiligheid, zelfstandigheid, het gevoel iemand te zijn en grip te hebben op het eigen leven. Het is ook de wereld die tot ons komt via vooral tv en reclame, het is de zichtbare wereld. De andere wereld komt zo nu en dan aan bod, maar blijft voor het grootste gedeelte verborgen. De eigen waarde van de vluchteling en de bijstandsgerechtigde wordt afgebroken. Men wordt door het proces waarin men in terechtkomt tot een willoos, zo goed als rechteloos, ‘product’ gemaakt. Je hoeft maar in de wachtkamer van de DWI of in een asielzoekerscentrum te kijken wat het met mensen doet. Niet de kennis, de creativiteit, sociale vaardigheden worden naar bovengehaald maar je ziet afstomping, lijdzaamheid.
Het is niet nieuw maar het is mensonterender dan ooit. Het is ook een volstrekt contraproductieve manier van werken. Als je tenminste met dit werken een positieve manier van werken bedoelt. In plaats van dat mensen gestimuleerd worden om naar eigen kunnen op hun manier verder te komen worden er dwang en sancties vanaf dag 1 ingezet om mensen zo snel mogelijk ‘aan het werk te helpen’. Breek je er doorheen, door vluchteling en bijstandsontvanger als mens te benaderen, dan kom je vaak verrassende inzichten, kwaliteiten en mogelijkheden tegen. Eigenschappen die van belang zijn als je een werkelijk humane wereld voor ogen hebt en niet de arbeidskracht benadert als vormloze grondstof die gebruikt wordt in een productie proces. Betaalde arbeid, jezelf op de markt verkopen, lijkt het doel van de mensheid geworden. Dat is wat mensen zin geeft in het leven, zo wordt het voorgesteld. Ook al krijg je nauwelijks betaald voor je arbeid, je hoort er in ieder geval weer bij.
Lukt het niet, dan is dat aan jezelf te verwijten. Jij moet je schuldig voelen of in ieder geval kan de rest de schud op jou afschuiven. De moslims hebben het aan zichzelf te verwijten, Grieken hebben het aan zichzelf te verwijten, uitkeringstrekkers hebben het aan zichzelf te verwijten.
Omdat vluchtelingen en bijstandsgerechtigden wat betreft hun positie in de samenleving tot de zwakste groepen behoren, is het met name de behandeling van deze groepen die aangeeft hoe het met de samenleving als totaal gesteld is. Hoe het gesteld is met inhoud geven aan al die mooie woorden deels vastgelegd in verdragen van mensenrechten, democratie, humaniteit, etcetera.
Het is bij deze groepen waar je zicht krijgt op de keiharde, over mensen heen walsende, aard van het systeem. En elk jaar, zoals nu weer met de per 1 januari jl. ingevoerde participatiewet, blijkt het nog erger te kunnen zijn dan het al was. Het is de wereld zoals in sommige science fiction films weergegeven. Maar het is geen fictie.
Zo, dat moet ik even kwijt.
Het is niet nieuw; in iedere oorlog in ieder land komen er wel mensen bovendrijven die beul willen worden in een kamp. In iedere crisis komen er “hulpverleners’ bovendrijven die die zielige ongewenst mislukkelingen van een uitkeringstrekkers op ‘een hoger plan’ willen trekken; je verbeteren naar hun inzicht. Dat zijn de ergste is mijn ervaring: redelijk intelligent, door en door sadistisch; respectloos met hun prooi, ze geven pas op als je niet meer beweegt, zoals een kat met een muis speelt die nergens heen kan.
Hannah Arendt heeft in haar essay over de banaliteit van het kwaad geopperd dat ieder weldenkend mens als onderdeel van een totalitair systeem tot vreselijke dingen in staat is zonder zich verantwoordelijk te hoeven voelen, omdat men-in dit geval een ambtenaar- slechts het beleid uitvoert wat van hen verwacht wordt. Afvragen of dat goed of slecht is en welke gevolgen dit heeft voor anderen hoort daar niet bij. Vandaar dat de meest lieve huisvaders overdag op het werk hardvochtig beleid kunnen uitvoeren en prima slapen. Deze perversiteit is volgens haar inherent aan het menselijk kuddegedrag en de neiging om bevelen van een hogere autoriteit lukraak op te volgen. Uit eigen ervaring heb ik te maken gehad met zowel kortzichtige als oprecht betrokken ambtenaren die echt het beste voorhebben met de cliënt. Maar er is zeker een verharding gaande.
Eerder heb ik hier ook mee te maken gehad en staan er wel wat verhalen bij het machtsmisbruik stukje.
Eerst wil ik zeggen dat dit artikel goed is. Ook eindelijk het echte verhaal.
Zal kort uitleggen vanaf 2013 heb ik eerst een ww gehad voor een half jaar, daarna kwam de bijstand. Hier begon het moeizaam te worden. Aan het eind van mijn ww kreeg ik een soort van epileptische aanval, toen ik bijstand ging aanvragen werd het mij geweigerd tijdens het gesprek met 2 personen (politie verhoortje). Ik had nog niets gezegd en ze wouden mij geen uitkering geven, dat terwijl ik geen vaste inkomen heb en een maand eerder een aanval heb gehad. Na veel moeite en in bezwaar te gaan liep ik 2 maand mis kwa inkomen, hierdoor kon ik bepaalde rekeningen niet betalen en is het tot op de dag van vandaag nog voelbaar, omdat ik geld moest lenen.
Na de bezwaar hebben ze het eindelijk goed gekeurd en kreeg ik eindelijk mijn bijstand. In 2014 kwamen ze met een traject voor in de groenvoorziening bij de gemeente. Ik d8 bij mezelf het is goed voor mij, omdat ik later ook een eigen tuintje wil en niet van geld/gemeente afhankelijk wil zijn. Ik ben daar gaan werken met behoud van uitkering en kreeg steeds gezeik van een leidinggevende van de gemeente. Halverwege 2014 kreeg ik mijn tweede aanval en was het voor mij duidelijk dat ik het rustig aan moest doen, terwijl ik dit d8 bleef ik gezeik krijgen en hoopte ik dat het traject zo snel mogenlijk af zou zijn.
Einde 2014 kreeg ik weer een gesprek en vertelde de werkcoach (telkens een nieuw iemand zodat je elk keer je verhaal weer mag uitleggen) dat het goed zou zijn als ik een cursus ga volgen kwa solliciteren. Ze vertelde er niet bij dat ik dan ook erbij moest werken. Begin 2015 had ik weer een gesprek en dit keer weer met een andere werkoach. Ik had toegegeven dat ik wel de cursus zou doen, maar wel gezegd dat ik ditzelfde soort cursus al 5x keer heb gedaan ongeveer. Deze werkcoach vertelde mij dus op een vrijdag dat ik er ook bij moest werken. Ik zei dat het alleen de cursus was, maar dat was blijkbaar niet zo en ik wilde dit totaal niet! Ik heb onderzocht en een paar artikelen gelezen over Alescon. 1 daarvan was duidelijk dat dit werk was voor mensen die langer dan een jaar geen werkervaring hebben gehad. Dit was voor mij een belangrijke omdat ik nog niet eens 3 maand werkloos ben. Ik heb het aangegeven, maar helaas gingen ze gelijk dreigen met korten, sancties etc. Dus ik kon geen kant op.
Dit is het laatste week van het werk en natuurlijk ook hier heb ik veel te maken gehad met gezeik. Uwv zegt het is goed voor je kan je ritme krijgen en op de werkvloer zeggen ze juist precies het tegenovergestelde.
Dankzij hun heb ik dus nog een beetje schuld , ze helpen je totaal niet bij het zoeken van een baan. Als je iets niet wilt en je hebt een duidelijke reden van waarom dan wordt er gedreigd. Goedkope arbeidskrachten zijn we, de gemeente krijg weer haar subsidies en de werkcoaches krijgen hun bonusje en wij die werken worden verrot aangekeken door familie vrienden etc.
Ze zien alleen het buitenplaatje en niet de inhoud van de persoon. Eigen belang is waar iedereen bij de gemeente aan denkt. Morgen eind gesprek en willen ze me waarschijnlijk doorsturen naar de groenvoorziening of als ik dat weiger moet ik nog langer bij Alescon blijven. Ik ben het spuugzat en ik denk dat ik komende maanden het maar met minder moet gaan doen, het wordt nu echt te persoonlijk.
(kheb ff vlug getypt en geplaatst, dus alvast excuus voor de spelfouten)
Wou er even wat aan toevoegen.
De eerste aanval was in 2012 en de tweede 2013 dat wou ik nog even veranderen, maar dat zou niet zoveel uitmaken in het verhaal. Alleen dat ik dus mijn rijbewijs behaald heb in 2013 voor de aanval en na de aanval mocht ik dus een jaar niet rijden. Met dit in mijn achterhoofd ging het verhaal verder bij de bijstandaanvraag, waarbij ze mij hebben geweigerd.
Na het gesprek kwam ik thuis en zag ik 1 brief van werkplein, ik had mijn jas nog niet uit en er werd aangebeld. Postbode met aangetekende brief van werkplein.
Het kwam er op neer dat ze vonden dat ik geen kostgeld betaal, terwijl ik duidelijk bewijs heb en een overeenkomst tussen mij en m’n moeder. Ze gaan me hier op pakken blijkbaar, want ze begonnen gelijk met straffen. Terugbetaling, boete en korten van de uitkering.
Dus alweer bezwaarschrift ingediend, nu maar weer afwachten. Stelletje criminelen zijn het!
Het is precies zoals de schrijver het weergeeft. De vergelijking van de werkloze met een vluchteling is treffend juist. Beiden worden als paria’s en criminelen vervolgd, gekleineerd en vernederd. Ik kan niet begrijpen hoe een gewone burger, misschien een vader, een moeder in een gezin, zich als ambtenaar zo kan misdragen. Dat de overheid in al zijn perversiteit zulke regels en systemen bedenkt die in alle opzichten getuigen van een totaal verkeerde perceptie van de menselijke waardigheid en behoeften is al een ding. Maar dat een brave huisvader, moeder of dochter met enige sociale scholing achter de rug deze regels onverkort kan uitvoeren is mij een raadsel.
Waar zijn ze met hun hoofd, waar zijn ze met hun hart, waar zijn ze met hun gevoel voor redelijkheid en verstand? Hoe kan het dat ze deze menselijke verworvenheden zomaar inleveren in de uitvoering van hun werk? Hebben ze niet door dat ze beginnen te lijken op de 21ste eeuwse variant van de gestapo?
Wat zou ik graag eens zo’n ambtenaar, zo’n klantmanager, ontmoeten buiten dat enge bewaakte hokje, om eens te vernemen hoe hij/zij dat doet, hoe hij/zij dat ziet.
Hoe het voelt om jezelf en je gevoel voor menselijke waardigheid ( als dat er al is) te verloochenen ten dienste van je werkgever en het systeem dat je vertegenwoordigt.
Hoe het voelt om sancties uit te delen als iemand niet voldoende solliciteert, wetend dat het helemaal niets uitmaakt, wetend dat je nu eenmaal de regels moet handhaven ( op straffe waarvan…?) wetend dat jouw client daardoor het einde van de maand weer niet haalt en naar de voedselbank zal moeten.
Zo iemand zou ik graag eens ontmoeten in een eerlijk gesprek.
“ER IS NIET VOLDOENDE WERK” schrijft Rob Vellekoop met hoofdletters. Er is dus maar één oplossing: herverdeling van werk. Dat zal zich op een tamelijk natuurlijke manier regelen, wanneer het OBI [inter]nationaal ingevoerd wordt.
Keynes voorspelde het een kleine eeuw geleden al en de Skidelsky’s hebben het onlangs nog eens benadrukt:
https://www.youtube.com/watch?v=GzYahFIWtv8
(Nos.ntr heeft hun video van 6½ min.:
http://nieuwsuur.nl/video/489478-hoeveel-is-genoeg.html nu reeds verwijderd. Waarom?)
Er is veel over dit onderwerp geschreven; zie bijvoorbeeld eens:
http://www.volkskrant.nl/leven/voor-generatie-y-is-optimaal-presteren-niet-het-hoogste~a3644404/
http://www.ninefornews.nl/gratis-geld-en-een-werkweek-van-15-uur-voor-iedereen/
http://www.neopresse.com/gesellschaft/anotherview/sind-sie-ein-sklave/#comments
http://starshipearththebigpicture.com/2014/02/16/we-dont-need-to-work/
Participatie. (?) Onze grondwet wordt voortdurend overtreden (!)
https://www.linkedin.com/groups/Een-juridische-blik-op-vrijwilligerswerk-3158793.S.230887040 Zie deze reactie:
Ted B.
Independent: Webentrepeneur; Individual & Family Services Professional
Zie de grondwet op tewerkstelling/dwangarbeid en je ziet dat onze grondwettelijke regels met voeten getreden worden.
DEEL II: HET HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
TITEL I: WAARDIGHEID [die door “verplichte en met sancties dreigende” tewerkstelling bedreigd en geschaad wordt.
ARTIKEL II-65: Het verbod van slavernij en dwangarbeid
1. Niemand mag in slavernij of dienstbaarheid worden gehouden.
2. Niemand mag gedwongen worden dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten.
3. Mensenhandel is verboden.
Nederlandse grondwet:
Artikel II-5: Verbod van slavernij en dwangarbeid
1. Niemand mag in slavernij of dienstbaarheid worden gehouden.
2. Niemand mag gedwongen worden dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten.
3. Mensenhandel is verboden.
Ik heb gezien hoe “goed” mensen in de bijstand het hebben. En al zouden ze net zo veel krijgen als een (ongeschoold) werkende, dan nóg heeft de werkende het beter, omdat de werkende niet hulpeloos is overgeleverd aan het grillige apparaat dat “UWV” heet. Dat grillige apparaat kan naar believen mensen boetes opleggen, om de meest pietluttige redenen, je meldt jezelf bijvoorbeeld een paar dagen later ziek: BOETE!
Nog een voorbeeld: Je hebt vergroeide rugwervels en weet niet dat, als je dan een baan aangeboden krijgt die fysiek niet te doen is, je niet kunt weigeren want weigeren (ook al mankeer je echt iets) is uitkering kwijtraken. Terwijl je echt iets mankeert!
Ook zoiets: ineens krijgt de administratie bij UWV de hik, je zou zogenaamd een sollicitatie te weinig hebben! Paniek! Gelukkig ben je, als je screenshots hebt gemaakt van je sollicitaties zodat je kunt bewijzen dat je toch echt gesolliciteerd hebt…
En ga zo maar door. Draconisch hoge boetes die een werkende in een laagbetaald baantje nooit zo krijgen, krijgt de bijstandgerechtigde wel, en dat kan al gebeuren door een valse melding van een jaloerse pestkop.
Vandaag vertelde een man van 81 jaar me: “ze zeggen dat er tenslotte een grote revolutionaire strijd gaat plaats vinden tussen de allerrijksten en de allerarmsten”.
Dit is precies wat mijn opa van 93 zegt! In de jaren 30 voor de 2e wereldoorlog had je de werkverschaffing en de mensen die dat deden werden openlijk voor luilak uitgescholden terwijl er toen ook een wereldwijde recessie was (ook veroorzaakt door de grote banken)! Ook kinderen van die mensen kregen kleding met heel groot het label erin van de gemeente waar ze het van hadden zodat iedereen kon zien (ook aan de kinderen) dat de ouders geen werk hadden. Terwijl de Rabobank bedrijven moedwillig midden en kleinbedrijven heeft vernietigd door ze een produkt te verkopen waarvan ze wisten dat dat voor de bank geld ging opleveren en niet alleen de Rabobank maar in heel Europa. Het was op Zembla deze week! 13-2-15 t/m 20-2-15. ik heb het opgenomen weet niet wanneer zembla uitzendt.(voorgeprogammeerd). Mijn opa ziet hetzelfde gebeuren als in de aanloopsjaren naar de oorlog. Hier in de stad loopt een groep rond die de graaiers zo zat zijn dat ze mensen die een hoge baan bij een bank hebben te pakken willen nemen) Ik wil niet weten wat maar ik denk het te weten. Dit loopt op een burgeroorlog af vandaag of morgen! Ik geloof mijn opa op zijn woord, hij is niet dement loopt nog is voor zijn leeftijd nog gezond, geen hartaanvallen of tia’s alleen reuma. En hij is vroeger altijd onderwijzer op een Mulo geweest en een zeer belezen man die nog steeds alles volgt wat er gebeurt! Hij houdt zijn hart vast! En ik vecht mee tegen de graaiers! Die moedwillig bedrijven kapot maken en waardoor mensen ontslagen worden en dan zo vernederd worden. Iemand die zelf keihard gewerkt heeft en daardoor miljonair is geworden alle respect maar voor die graaiers die alleen maar meer meer en meer willen hebben en op de middenklasse en lagere klassen en uitkeringsgerechtigden spugen die mogen van mij op een onbewoond eiland gezet worden zonder iets en zonder boot goodbye Ondertussen hebben we zoveel werkelozen of ieder vakgebied ook in het hogere segment dat we zonder die gasten kunnen!!
Rob. Ik vind het een prima stuk dat jij geschreven hebt. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het de absolute waarheid is. Een waarheid die niet verzwegen mag worden!
Beste Jan van de Zanden. Rob hoeft zich niet te verwantwoorden aan u. Laat ik daar maar eens even mee beginnen! Ten tweede erger ik me kapot aan uw vooroordelen. En ik weet maar al te goed dat met mensen zoals u geen normaal zinnig gesprek te voeren valt. Uw oordeelt graag, maar hebt zelf vast nog nooit in een dergelijke positie gezeten. Ik ben geen bijstandsmoeder dus over die positie kan ik zelf niet oordelen. Wel zit ik zelf als alleenstaande zijnde al jaren in de bijstand. En ik kan u verzekeren dat er van een dergelijke bedrag niet rond te komen valt. Ik heb er alles aan gedaan om een baan te vinden maar iemand van mijn leeftijd (43 jaar) wil men niet meer aannemen. U zegt dat u geen belasting wenst te betalen voor mensen die onproductief zijn. Nou ik heb zelf geen kinderen en toch betaal ik indirect mee aan alle kindertoeslagen die de belastingdienst uitkeert. Datzelfde geld voor de ziekenfonds. Ik betaal ook mee aan alle bevallingen terwijl ik zelf geen gebruik maak van deze zorg. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden op te noemen. Bovendien heb ik zelf ook meebetaald aan de bijstand waar ik nu van “geniet”.
Ik weet dat het eigenlijk niet de moeite waard is om op personen zoals u te reageren. Toch neem ik de moeite ervoor. Ik wens niemand de bijstand toe. Echter personen zoals u wens ik deze uitkering van harte toe. Wellicht dat u na 5 jaar in deze shit uitkering te hebben gezeten anders gaat praten. Want met woorden zijn personen zoals u niet te bereiken. Personen zoals u moeten eerst zelf vallen voordat ze wakker worden!
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1598644630367796
Dat is dan kennelijk de prijs of het lesgeld wat moet worden opgebracht om teneinde tot het inzicht te komen dat samenwerking het enige werkzame doel is.
In die zin is de staat haar eigen opponenten aan het opleiden, zij het niet vrijwillig.
Vernederland anno nu is de spoedcursus zelfrespect.
Beste Rob,
Houd je eens aan de feiten.
De bijstand in Nederland is ook na de wijzigingen nog steeds het beste sociale vangnet van heel Europa.
Het vangnet is zelfs zo goed, dat je als ongeschoolde arbeider/arbeidster qua financiën beter in de bijstand kunt zitten dan gaan werken. Dit zijn geen meningen maar feiten.
Zie hier:
http://daskapital.nl/2014/09/dasfactcheck_de_bijstandsmoede.html
en hier
http://daskapital.nl/2014/10/nog_een_keer_over_de_bijstands.html
Hierdoor blijven vooral mensen met een zwakke moraal veel te lang in de bijstand hangen. Zelfs Minister Asscher kan dat niet ontkennen.
Dit zijn de feiten, die je niet benoemt. Je geeft alleen je mening dat het zo treurig gesteld is met de bijstanders in Nederland. Waar baseer je dat in vredesnaam op?
Gegeven deze feiten lijkt het mij keihard nodig om dat heel snel te veranderen. Dat is mijn mening. En daar hoef je het niet mee eens te zijn.
Dan geldt wel: betaal jij dan s.v.p. de extra belastingen hier voor? Want ik wens geen belasting te betalen voor regelingen die mensen min of meer uitnodigen om onproductief, zich vervelend, in de bijstand te blijven hangen.
P.S. Waar leef jij eigenlijk van?
Ik leef van een salaris dat ik verdien met een baan.
Feiten
– er zijn meer dan 1 miljoen werklozen (lees de cijfers van het CBS op deze site met een onderbouwing)
– binnen 10 jaar zullen 25% van alle banen door robots/voortschrijdende automatisering zijn overgenomen
– de afgelopen dertig jaar zijn de salarissen met 30% afgenomen (lees de cijfers hierover van FTM op deze site met een onderbouwing)
ER IS NIET VOLDOENDE WERK voor iedereen. Dat heeft dus niets met arbeidsmoraal te maken. Mensen van 40plus krijgen bijna geen nieuwe baan meer.
‘Beter in de bijstand zitten dan werken’, dat zijn domme kreten van voornamelijk rechtse VVD-ers die doen alsof je er met hard werken komt, terwijl zij verdomd goed weten dat het een kwestie van kennissen op de juiste plaatsen hebben is. Dat heeft niets met inzet en alles met vriendjes te maken. Studenten sluiten zich niet voor niks aan bij een ‘corps’.
Daarnaast spreek ik regelmatig mensen die van de bijstand moeten leven. Ik heb ook alle voedselbanken van Utrecht bezocht om eens te kijken hoe het daar aan toe gaat en wie er komen.
Kom van je planeet af (tenzij je een trol bent die hier betaald onrust aan het stoken is, dan ben je een sukkel) en doe je ogen open.
Heeft Daskapital.nl de wijsheid in pacht?
Het is mij duidelijk dat jij met niemand wil delen, totdat je zelf in een uitkeringssituatie terecht komt. Dan begrijp je ineens wat het is om afhankelijk te worden van een uitkering. Dan wil je wel dat anderen met jou delen, anders kan je zelfs geen uitkering krijgen.
Ja hoor jij bent zeker de working class hero die nooit problemen heeft…. Verdiep je er eens in en niet in de officiele siten, want die liegen je toch voor of anders vraag het aan iemand in de omgeving die van een bijstand moet leven terwijl de rest van de wereld (zoals jij) deze mensen belachelijk maakt!
Iedereen die zijn hersenen kunnen gebruiken zullen het ook inzien, maar volgens mij kan jij dat ook. Tenzij je echt alleen aan je eigen belang denkt
De elite valt het volk aan, dat is duidelijk. De participatiewet wordt gebracht als een sociale wetgeving om de mensen aan het werk te helpen, maar het uiteindelijke doel lijkt me om het minimumloon af te schaffen en de werkgevers bijzonder goedkope arbeidskrachten te leveren.
Wat de elite voor heeft op het gewone volk is dat ze, buiten dat ze het geld hebben, samenwerken. Het volk is echter verdeeld en daarom kunnen ze geen vuist maken, Zo lang als het volk zich niet samenpakt, zoals Syriza, is het kansloos om zich te verdedigen tegen de steeds aggressievere en mensonwaardigere praktijken van het grote geld.