Volgens Voedselbanken Nederland is het aantal huishoudens dat gebruik moet maken van de noodhulp van voedselbanken in een jaar tijd met 30% gestegen. Inmiddels ontvangen 35.000 huishoudens wekelijks een voedselpakket bij meer dan 146 banken. Dat komt overeen met 85.000 mensen die van de voedselbank afhankelijk zijn.
Het lukt de voedselbanken niet om dit groeiend aantal klanten van een volwaardig en gezond voedselpakket, geschikt voor twee-en-een-halve-dag, te voorzien. Eind 2013 waren er 146 voedselbanken lid van de Vereniging van
Nederlandse Voedselbanken en werden de voedselpakketten verdeeld via 475 uitgiftepunten, in 2014 kwamen er al weer 3 nieuwe voedselbanken bij.
Steeds meer ZZP-ers, MKB-ers en mensen in echtscheiding melden zich als klant.
Niet iedereen die honger heeft kan bij de voedselbank een wekelijks voedselpakket krijgen. Alleen personen die niet meer dan 6 euro per dag overhouden voor voeding en kleding komen in aanmerking. Dat betekent dat tienduizenden letterlijk op een houtje moeten bijten en hongeren.
Commentaar
In Nederland hoeft niemand honger te lijden en evenmin hoeven meer dan 1,2 miljoen mensen onder de armoedegrens te leven. De BIP wil het inkomen meer gelijkwaardig over de gehele bevolking verdelen door een onvoorwaardelijk basisinkomen in te voeren. Dan zal armoede en honger in NL verleden tijd zijn.
Iedere Nederlandse regering die honger en armoede toestaat is niet meer dan een bende misdadigers.
Rob Vellekoop, voorzitter BIP, 28 maart 2014
corruptie oorlogen geweld en de rest van het negative word veroorzaakt door een ding , archons , zoek het maar op youtupe
https://www.youtube.com/watch?v=M7TOWddluts
de voedselbanken en al het overige zinloze water naar de zee dragen, zouden helemaal niet nodig zijn als de overheid zelf niet zo’n arrogant hebberige houding had.
Om de rest van nederland op te ruien acties te houden voor de voedselbank o.a.,terwijl lokale overheden’ naar gelieve’ het zelf steeds moeilijker maken voor’ rafelrand’ burgers om het hoofd boven water te houden,vanwege typische gierigheid en tegenstrijdige treiter-regeltjes.
Bovendien komt men bij zo’n bank ook niet zomaar meer binnen.
Naast het gegeven,dat men maar zoveel per maand te besteden mag hebben, moet men namelijk ook een ’tegenprestatie’ leveren.
Men moet zich afhankelijk van hulpverlening opstellen,en die bepaalt vervolgens of iemand wel of niet in aanmerking komt.Zonder zo’n ‘bewaker’ komt niemand aan de voedselbak.
en vanzelf hangt er aan die ‘hulp’ ook weer een prijskaartje.Weer een overbodige ambtenaar extra aan het werk gehouden.
Ja,men verdient behoorlijk over de ruggen van mensen,van wie opzettelijk situaties verergert worden,of in stand worden gehouden,
anders zouden al die zogenaamde’ hulptroepen’ maar zonder werk komen te zitten.
Maar intussen wel jammeren dat die mensen het allemaal zelf zouden veroorzaken,de hypocriete judassen.
Bah.
Als het over ‘rechtsgevoel’ moet gaan,laat dat dan voor het basisrecht gelden, dan zit men rechtmatiger.
Met het huidige open-grenzen-beleid, zonder inburgeringsverplichting en arbeidsverleden. voor veelal analfabete Roemenen en Bulgaren zal Nederland en vele andere Europese landen onverminderd armoediseren. Je kunt dan wel veel voedselbanken opstarten maar dit is slechts symptoombestrijding en pakt niet de oorzaken aan!
Dag Wim, ik vind niet dat NL verarmt door instroom van goedkope arbeidskrachten. Dat is trouwens een zaak van werkgevers die zo goedkoop mogelijk willen produceren en daarvoor alle ruimte van de overheid krijgen. Verarming vindt plaats doordat de werkgelegenheid jaar na jaar afneemt en zelfs binnen afzienbare tijd zal halveren door robotisering en automatisering. Steeds meer mensen verliezen hun baan met armoede als gevolg, door veel te lage uitkeringen Daarnaast wordt door de voortdurende bezuinigingen de economie afgeremd in plaats van gestimuleerd, waardoor er nog meer banen op de tocht komen te staan.
Indirect verarmt NL wel door instroom van goedkope arbeidskrachten uit het buitenland. Het kost Nederlanders hun baan, en het uitbetaalde loon gaat vaak voor een deel naar het buitenland, i.p.v. hier weer mede de economie draaiend te houden.