Er zijn bijna 10 coöperaties aan het werk met startende ondernemers, die zonder korting op hun uitkering kunnen bouwen aan hun zelfstandige onderneming. Een van de meest recente initiatieven is die van de Blauwe Paraplu in Amersfoort.
Cordaid en Tientjes Academie Breda zijn in 2015 een project gestart om samen met deze sociale coöperaties kennis op te doen over deze innovatieve manier van ondernemen. De deelnemende coöperaties wisselen hun kennis uit.
De Vrije Uitloop in Breda is de eerste coöperatie in Nederland van zogenaamde ‘scharrelondernemers’.
De deelnemers, die een bijstandsuitkering hebben, verdienen binnen de coöperatie een deel van hun uitkering door gezamenlijk ondernemerschap. Dit zonder de verplichting om uitkeringsonafhankelijk te worden.
Coöperatie lid Marije:
“In de bijstand mag je niets, die houdt je klein. Bij de scharrels mag je je vleugels uitslaan en een deel van de
winst weer investeren.”
Uit de ‘Wegwijzer coöperatief scharrelondernemerschap’ blijkt dat in 2015 in Breda vijftien coöperatieleden hun omzet halen uit tuinonderhoud, dtp-werk, het geven van trainingen en naaiwerkzaamheden.
In 2013 startte in Breda de eerste Nederlandse coöperatie voor scharrelondernemers: Coöperatie De Vrije Uitloop U.A. In deze coöperatie zetten onder de vleugels van de coöperatie een eigen bedrijfje op, bijvoorbeeld als zelfstandig websitebouwer, meubelmaker, fotograaf, hovenier of coach. Dit doen ze met behoud van hun bijstandsuitkering. Voor de deelnemers is de coöperatie hun re-integratietraject. Ze mogen zich dus volledig gaan richten op het vorm geven van hun eigen onderneming onder de vleugels van de coöperatie.
Wat overblijft van de omzet, na aftrek van kosten, een percentage voor de gezamenlijke opleidingspot en een
reservering voor het functioneren van de coöperatie, gaat in het spaarpotje van de ondernemer. Dit is de zogenaamde thermometer. Komt deze winst boven de € 500,- dan stroomt er geld terug naar de uitkerende instantie. Vanuit het
spaarpotje mag de ondernemer investeren in zichzelf en hun bedrijf. De leden kunnen zo hun bedrijf opbouwen, terwijl de coöperatie verantwoordelijk is voor de administratie, logistiek, inkoop en huisvesting.
Mensen met een bijstandsuitkering mogen zichzelf niet inschrijven in de Kamer van Koophandel.
In een coöperatie voor scharrelondernemers is er met de gemeente een overeenkomst dat de deelnemers van een aantal van die regels vrijgesteld wordt. Zo schrijft de coöperatie zich in in de Kamer van Koophandel en gaan de leden als bijstandsgerechtigden ondernemen onder de vlag van de coöperatie. Ze worden vrijgesteld van sollicitatieplicht en deelname aan allerlei activiteiten. De coöperatie opereert in een regelluwe zone. De leden houden recht op kwijtschelding van gemeentelijke belastingen, langdurigheidstoeslag, en dergelijke.
De deelnemer verplicht zich zich een transparante boekhouding te voeren en zich in te zetten voor de coöperatie en hun onderneming. Jaarlijks moet een trajectplan met de klantmanager besproken worden over de voortgang van het
bedrijf en een minimale gemiddelde omzet van (bijvoorbeeld) 100 euro per maand te gaan behalen (na 6 maanden).
Een onderneming starten kost geld. Maar dat is juist waar het mensen met een bijstandsuitkering aan ontbreekt.
De gemeente Breda heeft een startsubsidie ter beschikking gesteld van € 24.000,- voor de eerste drie jaren.
Rob Vellekoop, 12 mei 2017
Ik vind dit een hele goede website.
Het topic over voedselbossen is helaas gesloten, daarom plaats ik mijn commentaar maar hier. Het topic en het idee van voedselbossen is een grote eye-opener.
Ik zie tot mijn stomme verbazing veel mensen zinloos in sier-plantsoenen en grote parken werken, terwijl er net zo goed op een creatieve manier een deel van de plantsoenen kan worden benut voor gezondere zelfvoedselvoorziening en voedselbossen.
In de 2e wereldoorlog 1940-1945 was Zwitserland noodgedwongen om in het hele land plantsoenen en grasveldjes te benutten voor akkerbouw omdat de import van voedsel toen onmogelijk was.
Parken werden toen bieten-, wortel- en aardappelveldjes.
Tuin en erf werden noodgedwongen moestuintjes voor de Zwitsers.
In Zwitserland heeft daarom geen hongersnood plaatsgevonden. Geeft te denken. Zwitserland behoort ook niet tot de EU of NAVO.
Mensen onderling vanalles organiseren / Blijdschap / Goederen delen
En vooral het Gezellige Samenzijn ,
http://makersendoeners.ning.com/page/verenigingen
Er staat in het stuk: “Mensen met een bijstandsuitkering mogen zichzelf niet inschrijven in de Kamer van Koophandel.”
Dat is een wijdverbreid misverstand. Zie:
https://www.divosa.nl/werkwijzer-aan-de-slag-met-parttime-ondernemen#vijf-misverstanden-rond-parttime-ondernemen–misverstand-3-het-is-onwettig
En dan nog een kwestie als de zelfstandigheid, in de jaren 80, het geding is, dan springt de fiscus als de kippen erop? Al die tijd dat ik, nooit ziek en dus nooit met mijn handje op kwam bij de gemeenschap, wist deze je wel een boetebedrag op te leggen?
Heb talrijke goedbedoelende zzpers al gewaarschuwd, dat de fiscus op ze loert en daarom voor een sluitende zelfstandige constructie moeten zorgen?
Een eigen bedrijf opstarten kost merkwaardig weinig geld. Vakmanschap (heel erg belangrijk!) en enthousiasme zijn de sleutel tot succes. Ikzelf ben 25 jaar geleden begonnen met 7000 Euro eigen geld inclusief een half jaar lang de financiële ondersteuning van de sociale dienst. Voor die 7000 Euro heb ik destijds een kleine draaibank en een kolomboormachine met coördinatentafel gekocht en de benodigde meetgereedschappen kwamen met tassen vol van de zwarte markt in Beverwijk. In het begin kon ik me maar net redden maar het ging elk jaar beter en steeds opnieuw investeerde ik mijn winst in geschikte werktuigmachines. Uiteindelijk is daar een klein maar goed bedrijf in de werktuigbouw voortgekomen. Ik heb nooit geld geleend of zaken gedaan met een bank en ook nooit reclame gemaakt. Reclame maak je voor rotzooi die niemand nodig heeft of omdat je méér wil produceren dan dat er maatschappelijk behoefte is aan een bepaald product. Mijn producten verkochten altijd zichzelf.
Start geen eigen bedrijf om het geld. Doe het omdat je een vakman bent op je werkterrein en omdat je nog lekker ouderwets een sjekkie wilt kunnen roken op je werk.
Sorry fooks, maar 7000 Euro moet natuurlijk zijn: 7000 gulden. En ik ben die gulden nooit helemaal vergeten. “God zij met ons” stond op de rand. Een wel heel vreemde bede op een geldstuk!