Een hartenkreet van een lezer uit #Meldpunt machtsmisbruik.
“Van de bijstand leven? Dat gaat het bij mij niet worden. Ik heb 40 jaar keihard gewerkt, financieel bijgedragen aan deze maatschappij….zelden of nooit ziek geweest. Doorgaan met werken….ook als mijn diensttijd erop zat….want het bedrijf kwam op nummer1!! Ik….en ook mijn ex-collega’s hebben zoveel jaar op zo’n leuke wijze met elkaar samengewerkt met onze ups en downs.
En toen was het over van de ene dag op de andere dag. Een lijstje werd voorgelezen door onze werkgever wie konden blijven….en wie niet. Van de ene dag op de andere dag uitgerangeerd. Het niet hebben van een baan is niet eens het ergste wat je kan overkomen. Ik ben creatief genoeg om elders extra inkomsten te vinden. Het ergste wat je kan overkomen is het commentaar van degenen die niet in jouw schoenen staan en de diepe beledigingen….zoals….je bent een profiteur van de samenleving.
Ineens wordt je vriendenkring en familiekring sterk gereduceerd. Je ontdekt dat het hebben van werk niet alleen een bron van inkomsten is….maar ook om wie of wat je bent in de maatschappij. Het bepaald je identiteit in de maatschappij en de samenleving. Wij allen immers maken deel uit van deze samenleving….en wij allen immers hebben het recht op deelname aan deze samenleving ongeacht in wat voor functie wij werkzaam zijn. Echter….het buitengesloten worden aan deelname aan deze maatschappij….en het voortdurend genegeerd worden in het verkrijgen van een baan is een criminaliteit die van hogerhand aan ons opgedrongen wordt.
Het is niet alleen het weigeren van ouderen…maar ook van jongeren. Niemand hier bouwt nog een basis op voor een succesvol leven. Vroeger was ook niet alles perfect, maar ik herken dit niet meer als het land waarin ik opgegroeid ben.
De solidariteit is volkomen verdwenen. Het is ieder voor zich. Ter vergelijking. Ik ben in een aantal landen geweest waar de armoede nog dieper is dan hier. Dat is niet te vergelijken met hier. Maar ondanks dat vond ik juist in die landen meer solidariteit dan hier. Het samen delen….samen werken aan de opbouw van dit land, mis ik hier. Het is hier puur individueel en voor zichzelf.
Zolang je hier nog werkt is er nog vrijwel niets aan de hand (ook al leveren werkenden op dit moment behoorlijk in). Zodra je echter niet meer werkt ben je (zelfs in dit land) aan de goden overgeleverd en word je volkomen genegeerd. De bijstand zelf….na een periode in de ww….is zelfs voor mij nog een brug te ver. Dan verleen ik mijn kwaliteit en diensten nog liever in een derde wereldland aan een klas met schoolkinderen tot ik mijn dagen slijt….dan hier mijn tijd te verdoen met het afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering. Ik pas ervoor. Dit verhaal wil ik graag even kwijt.
VERZOENEND KUNNEN LEVEN MET EEN DEUK IN JE HART VAN GOEDHEID IS EEN OPOFFERING UIT LIEFDE . . . !
Dank aan de kiezers voor den Haag je medelanders naaien de nederlanders
Ik herken dit, maar nu het volgende probleem van een bijstandsuitkering naar AOW, nu ben ik een niet rendabele ik produceer niet, ik gebruik veel medicijnen en opnamen in ziekenhuis dat volgens andere medelanders de gezondheidspremies onbetaalbaar maken voor werkenden. Nu schaam ik mij weer om 65 plusser te zijn, ik ben opnieuw een profiteur van deze samenleving. Misschien is de pil van Drion dan toch de oplossing om van niet rendabele af te komen op een legale manier
In Breda is er door drie mensen die 5 jaar geleden in de Bijstand zaten een begin gemaakt om een samenwerking op te zetten van meer mensen die door het systeem zijn buitengesloten, met als basis een startcontributie van een Tientje. Allemaal mensen met de bedoeling zich niet te laten kisten, maar zelf samen er iets beters en mooiers van te maken. Mede vanuit het besef dat vrijwilligerswerk ook werk is, en dat jagen achter geld op zich niet voldoende inhoud geeft aan je leven. Leven vanuit je passie en je idealen, maar niet als eenling, nee, samen met anderen.
Dat zou eigenlijk ook in andere plaatsen van de grond moeten komen. In Breda hebben we inmiddels een eigen buurthuis, dat we zelf draaiende houden en inmiddels hebben we meer dan 50 vrijwilligers en komt de gemeente aan ons vragen naar onze mening over allerlei zaken.
Samenwerken, vanuit de eigen behoeften, met eigen doelen. Weg met het doorgeslagen individualisme. En vrijwilligerswerk kan net zo veel voldoening geven als met geld betaald werk. En we leren samen creatief omgaan met weinig geld. We zien dat ook als een sport. Hoe krijgen we voor een Tientje iets voor elkaar wat eigenlijk E 50,– kost. ??
Ik heb ook 40 jaar gewerkt, de laatste voor ik het niet meer kon redden als zelfstandige.
Het is waar dat je door veel mensen buitengesloten wordt. Meestal buitenstanders ook.
Maar je maakt ook nieuwe vrienden, vrienden die creatief en collectief bezig zijn, juist mensen die ook een goed baan hadden, Het stikt van de capabele en intelligente mensen tussen de werklozen. Het stikt ook van de regels en wetten die zowat in alles wat je zou willen ondernemen je dwarsbomen.
Ik denk, sla de handen ineen, en onderneem, creëer iets nieuws, laat je niet kisten.
Hoe meer mensen collectieveren des te sneller een alternatieve maatschappij zal ontstaan binnen onze grote maatschappij, wel een die naadloos aansluit met elkaar.
Het gaat niet om een klein wereldje binnen de officiële wereld te creëren, maar een extensie van die als vanzelf integreert.
Klus bijvoorbeeld voor twintig Euro per dag, dat is als je tien dagen per maand doet al 200 extra. Maar wees coulant, Geef de ruimte aan andere, en geniet van je rest van de dagen met jezelf innerlijk te verrijken. En dat is juist het belangrijkste, de voldoening en innerlijke verrijking die je op een hoger en ontspannender niveau brengt.
Leven is delen.
Als we dat allemaal doen, dan zal de overheid de gigantische voordelen zien van wat als een kleine stevige economie gezien kan worden. In feite leg je het pad van een nationaal basis inkomen ook zo neer.
laat je NOOIT wijsmaken dat je een profiteur bent als je een “uitkering/fooi” krijgt. Die heb je DUBBEL en dwars verdient!!!!!Door jouw geboorte”aangifte” ben je eigendom geworden van de corporatie die STAAT der Nederlanden heet en lever je gedurende je leven (afhankelijk van hoe oud je wordt) tussen de 1 en anderhalf MILJOEN euro op. Met jouw geboortecertificaat wordt nl geïnvesteerd…..Als je je ogen hier op deze planeet sluit heb je ook nog eens ongeveer 85% (!!!!!!) van je inkomen aan belasting betaald, dus sla die idioten die zoiets zeggen maar met deze feiten om de oren. JIJ bent de slimmerik door nog enigszins te profiteren: ZIJ zijn de sukkels en loonslaven……..
Als je meer dan dertig jaar hebt gewerkt en een niet erkende chronische ziekte hebt dan krijg je ww. Heb je dan toevallig ook nog een partner dan ben je na de ww helemaal uitgeparticipeerd. Dan resten het aanrecht en de geraniums. Zelfs als je nog geen vijftig bent. Een beetje vrijwilligers werk helpen je de week door en elke instantie die je aanklampen met dit probleem zeggen het jammer te vinden maar dat zei er niets aan kunnen doen. Dus help ik mezelf en anderen om regelmatig aandacht te vragen voor onze petitie. http://www.erkenfibromyalgie.petities.nl
Misschien mogen wij dan ook weer ergens mee meedoen.
Dan kun je aan nemen, dat er een groot aantal uit gesloten wordt?
Ook ik heb er ooit van moeten leven….bijstand. En inderdaad de ervaring dat je een outsider bent. Maar ik weet nu wel wie mijn vrienden zijn. En ik heb geleerd altijd in beweging te blijven en goed op mijzelf te passen. (Een drankprobleem heb je zo.) Ik heb letterlijk ‘berichten/gebeden’ de Cosmoss ingestuurd en driedubbel teruggekregen wat ik verlangde.
Ook ik na 40 jaar werken aan de kant gezet, ja dan ww, maar erna de bijstand. Niemand wil je nog hebben, te oud of niet meer in staat zeer belastend werk te doen. Ik heb een eigen huis, gewoon een rijtjes huis. Van mijn zuur verdiende geld, gespaard en een gedeelte afgelost op mijn hypotheek zodat mijn maandlasten wat lager werden. Dusnu een behoorlijke overwaarde op mijn huis. Daar kan ik dus in de bijstand eerst een stuk van opeten. Hoe oneerlijk, nooit belachelijke dingen gedaan met mijn spaargeld, maar afgelost. Krijg je dus straf voor als je in de bijstand komt. Zo oneerlijk.
Marjolein
Dit Raakt me diep , Ik wens Ieder die dit meemaakt veel Sterkte. Ik erger me ook Kapot aan die Gasten in de Regering Jette “Kleintjesminima..” Etc… Die ook walgelijke wetjes verzinnen, en razzia’s voor deze mensen. En dan ook nog t Schrijnende contrast, > Wel voor Miljarden aan vluchtelingen hulp en Bodemloze Gaten in Griekenland Etc Vullen! Dit landje is Zwaar Zwaar Ziek en Gestoord, met Rutte als Ongekroonde Koning Onbenul Ik Walg ervan! De SP moet es gaan Regeren b.v. en een Frisse Sociale Linkse Wind door dit Rottende Land met zijn Corrupte Beleid . Revolutie voor mijn Part .Sterkte Lieve mensen , Ik leef met jullie mee!!!
Niemand hoort je
niemand ziet je nog als mens
je gebruiken dat wel
of je kwetsbare situatie misbruiken
en het laatste beetje kracht die je nog hebt komen uitbuiten
je zogezegd komen ‘helpen’ maar je eigenlijk nog verder achteruit helpen
Alleen staan omdat mensen zich schamen om je situatie
moederziel alleen
In die mate dat je zelf begint te denken dat je wel een vreselijk mens moet zijn
en dat er iets helemaal mis is met je
verteerd worden van schuldgevoelens en de verwijten die je om je oren geslingerd krijgt
die je nog dieper duwen dan je al zat
dat is leven in de bijstand.
Heel langzaam maar efficiënt gekraakt worden
zodat je de kracht en moed niet meer vindt om dingen, de draad weer op te pakken
tot je er definitief uit wil stappen
maar
ook daar de kracht niet meer voor hebt
en je omgeving niet wil aandoen
anders was ik hier al lang weg
getekend.
Miet
Klopt, advies met de weinige kracht,
schrijf bezwaarbrieven naar de gemeente,
dien jouw klachten in over wat bijstand met jouw leven als mens doet,
de controle. dwang, beschrijf wat je meemaakt.
lees de grondwetten van Nederland. en zie dan de onmenselijkheid wat de bijstand met mensen echt doet.
wees trots op jezelf!
Sinds medio 2004 doe ik al een beroep op de sociale zekerheid. Daarnaast heb ik me groen – geel gesolliciteerd op leuke redelijke banen maar tevergeefs. Inmiddels heb ik zo’n 3 keer met behoud van m’n uitkering gewerkt met uitzicht op een tijdelijke arbeidsovereenkomst. Momenteel zit ik opnieuw in de bijstand, en start ik binnenkort met een nieuw traject naar werk. Tot op heden ben ik over het algemeen tevreden met wat ik heb bereikt in mijn leven, alleen is het jammer dat ik altijd maar tijdelijke banen heb gehad. De SZW is van mening dat zij ook andere mensen een eerlijke kans moet kunnen geven om mee te kunnen doen in de samenleving. Dat verklaart voor een deel al die tijdelijke arbeidscontracten ! Het aantal bijstandsgerechtigden blijft groeien, zeker nu met al die sluitingen van grote bekende bedrijven. Ook ik sluit me aan bij het verhaal van Martin. Met een uitkering maakt iemand zichzelf niet populair, en je maakt er zeker geen vrienden mee, laat staan dat je kunt rekenen op goede vooruitzichten. Wat andere mensen ook mogen vinden, de sociale zekerheid is een recht, maar ook een tijdelijke opvangnet. Helaas hebben we ook te maken met een foute verkeerde regering / overheid die er heel andere plannen op nahoud. Ik was al niet tevreden met het ”kabinet – Balkenende”, maar dit huidige kabinet kan ik helemaal missen als kiespijn. Als ik geen werk kan vinden, dan ligt dat niet aan mij. Dat is een ding wat zeker is ! Ook op de arbeidsmarkt spelen er allerlei politieke spelletjes, waardoor het voor mij persoonlijk moeilijk
blijkt om ertussen te komen. We leven immers in een concurrentie maatschappij, en iedereen weet dat de concurrentie moordend kan zijn. Kortom, we dienen met ALLES rekening te houden voor wat betreft werk, vooruitzichten maar ook met de sociale zekerheid. Een uitkering is niet meer vrijblijvend, daar moet iets tegenover staan in de vorm van arbeid etc. Ook op de relatiemarkt spelen er allerlei vooroordelen, maar dat is weer een ander punt van aandacht.
Je moet je afvragen of het zo is en dat onderzoeken, ben je een profiteur zeggen anderen dat of is het iets wat uit mezelf komt omdat ik in het verleden een bepaald oordeel heb geveld. En als anderen dat zeggen dan is dat de andere zijn probleem. Vind je jezelf een profiteur? onderzoek dat! en vraag jezelf af of het ook zo is. Je zult merken dat het niet zo is. De vraag is dan, hoe kom ik van dat gevoel af?
Dit kun je doen door de zware gedachtes hier over in te ademen, en dan vervolgens uitademen met de wetenschap dat het niet zo is dat jij je best hebt gedaan en dat het niet erg is en laat de uitademing over je hart gaan. Doe het net zo vaak als nodig is
Helemaal mee eens ons land is naar de klote geholpen,het ergste is als je naam genoemd wordt en je kunt vertrekken want er is geen werk meer voor je. Je hoort de mensen in je nek hijgen dat is een vuile profiteur ,dit is zo erg het maakt je kapot,terwijl je jarenlang afgedragen hebt aan de pot,sociale voorzieningen maar die gaan dan naar mensen die er schijt aan hebben en de buitenlanders. Schaam je niet als het kan betaal geen belastingen meer en begin opnieuw.
Ik zie de bijstand als mijn bondgenoot om mijn mooiste leven te kunnen gaan leiden en maak daar dankbaar gebruik van. Wat de rest er allemaal van vindt, dat is niet mijn zaak.