Het overkomt veel mensen die in uiterste nood een bijstandsuitkering aanvragen dat de gemeente weigert deze toe te kennen. Zij hebben noodgedwongen een periode zonder inkomsten overleefd en dat roept argwaan op bij de sociale dienst. Zij moeten dan aantonen waarvan zij hebben geleefd en dat is vaak geen eenvoudige opgave. DLM vroeg specialisten in de Bijstandswetgeving Legal2People hierover.
Het komt meer en meer voor dat mensen geen beroep doen op de bijstand omdat ze zelfstandig willen overleven. Ook is er veel schaamte om bijstand aan te vragen. Daarnaast is het algemeen bekend dat uitkeringsgerechtigden vaak niet respectvol door de verschillende gemeentes worden behandeld. Daarom wachten zij zo lang mogelijk. In de praktijk blijkt deze groep mensen juist problemen te krijgen bij het aanvragen van bijstand.
Legal2People zegt:
Hoe het komt dat mensen die zichzelf proberen te redden uiteindelijk ook bij de gemeente geen bijstand krijgen? Juridisch gezien zijn ze volgens de Participatiewet verplicht alle inlichtingen te verschaffen bij de aanvraag van bijstand. Deze plicht houdt ook in verklaren waarvan ze hebben geleefd vóór de aanvraag.
Een bekend fenomeen is het leveren van bankafschriften. Meestal geldt dat de afschriften van de laatste drie maanden moeten worden overlegd. Maar in het geval er al meer dan een jaar geen inkomen bekend is dienen vaak de afschriften van een heel jaar te worden geleverd.
Op het moment dat de gemeente bijvoorbeeld stortingen zonder omschrijving ziet op de eigen rekening wil de gemeente de afkomst van deze storting kunnen achterhalen. Gevolg hiervan is dat de aanvrager van de bijstand een verklaring voor deze storting moet hebben. Wanneer dat niet het geval is wordt de uitkering vaak niet toegekend, omdat de gemeente dan niet het recht op de uitkering kan vaststellen. Volgens de gemeente kan er bijvoorbeeld sprake zijn van andere werkzaamheden waaruit toch inkomen afkomstig is geweest.
Het is van groot belang dat de aanvrager elke storting of uitgave kan verantwoorden.
Ook als niet kan worden aangegeven hoe de aanvrager in staat is geweest te overleven kan de gemeente moeilijk doen.
Hou daarom bij van wie geld is geleend of giften zijn ontvangen.
Legal2People kan vaak in bezwaar of bij de rechtbank deze zaken toch winnen omdat zij in staat zijn in overleg met de klant de juiste zaken op papier te zetten en de rechter te overtuigen dat de aanvrager echt dringend bijstand nodig heeft. Als er geld wordt geleend noteer dit, stel een eenvoudige verklaring op van de lening met een terugbetalingsverplichting erin. Op deze manier kan de storting verantwoord worden.
Neem bij een afwijzend besluit direct contact op met Legal2People.
Mail info@legal2people.nl of bel 070-8915444.
Vreemd dat de gemeenten bankafschriften willen hebben oftewel koppies, terwijl zij in zicht hebben op alle banktransacties van hun geregistreerde inwoners. Dit al via de gemeentebelastingen, heffingen Hoogheemraadschappen en ga zo maar door, dag privacy, hypocriet van de gemeentes met dit beleid.
Ik heb zelf 7 jaar een bijstanduitkering (op medische gronden afgekeurd helaas). Ik heb echt nog nooit problemen gehad. Het hangt er ook van af hoe je zelf bent. Als je gewoon een zakelijke houding aanneemt en niet overal iets achter zoekt, kom je een heel eind.
Ik werk ook nog als vrijwilliger. 1 dag per week om mensen te helpen op sociaal-maatschappelijk gebied.
Daar zie ik veel problemen met de bijstand. Maar het is wel zo dat deze problemen in heel veel gevallen door de uitkeringsgerechtigde zélf worden veroorzaakt. Als er dan een -vaak terechte- maatregel volgt, is het altijd de gemeente die daar de zwarte piet voor krijgt. Zeker niet altijd terecht !
Deze sketch van van Kooten & de Bie uit de jaren 80 is anno 2016 helaas nog steeds van toepassing
Van Kooten en de Bie – Rijkscontrole controle
https://youtu.be/GJHVuDFP6Nw
Daar heb je het nadeel van geld: alles moet bij worden gehouden. Allemaal onzinnige administratie want geld is nog fictiever dan de bedrukte velletjes uit Monopolie. Onze halve economie bestaat uit zinloze handelingen, het rondpompen van geld, en het bijhouden van fictieve bedragen die complete verzinsels blijken te zijn. Zelfs een bijstandsgerechtigde is meer tijd kwijt per week aan procedures, aanvragen, bezwaarschriften, en juridisch onderzoek, dat zijn tijd zodanig op wordt gevreten door bureaucratie, dat hij aan zijn werk niet toe komt. Als mensen echter in nood verkeren dan opeens weten de ambtenaren zich te hullen in mist, en reageren pas na maanden – waardoor problemen erger worden – of pas nadat je ze in gebreke hebt gesteld, en de ambtenaar door het gebouw rent uit angst voor dwangsommen. Nu ambtenaren meer kosten dan ze opleveren, moeten de reptielen weer wat anders verzinnen onze kostbare levensenergie uit te zuigen. Waarom moeten we toe staan dat ons leven wordt bepaald door een bureaucraat als we liever zelf de verantwoordelijkheid willen nemen?