Martin Schenkels heeft zijn ideeën over een nieuwe samenleving gebundeld in zijn boek “Een nieuwe samenleving op coöperatieve grondslag”. De ondertitel van het boek prikkelt in ieder geval tot lezen: ‘Zonder bureaucratie en belastingen, zonder werkloosheid en armoede, zonder georganiseerde misdaad’.
Schenkels benadering is dat problemen van massawerkloosheid en armoede kunnen worden opgelost met nieuwe vormen van vrijwillige samenwerking, zonder dat gedaan wordt aan symptoombestrijding. Het bestrijden van het symptoom is namelijk niet meer dan het in stand houden van het probleem. Een van de belangrijkste oorzaken van de huidige problemen is een verkeerde organisatie. Hij vindt het een grote vergissing dat de burger denkt een overheid nodig te hebben.
In het boek staat een gedetailleerde beschrijving van de organisatie van een nieuwe samenleving zoals hij die heeft ontwikkeld. Uitgangspunt is dat bureaucratie zo veel mogelijk moet worden beperkt. Er is evenmin een parlement. Per 10.000 inwoners is er een schepen die zetelt in een schepencollege. Deze colleges hebben de leiding over een openbare veiligheidsdienst die belast is met veiligheid voor de burgers, maar met een minimale inmenging in hun levens. Schenkels vindt dat er geen belasting hoeft te worden betaald. Om de kosten van het schepencollege te dragen is er een soort loterij die de benodigde gelden genereert.
Daarnaast geeft hij voorbeelden van geslaagde coöperaties zoals de abdij, Mondragon en Chausey eilanden. Schenkels presenteert zelf ook een coöperatief dorp, de zogenaamde werk- scheppingscoöperatie. Dit is een coöperatie dat gebaseerd is op de abij-vorm, maar een stapje verder gaat. De grootte is 1000 inwoners/leden op 100 hectare grondgebied. De deelnemers wonen en werken op deze plaats. Binnen de coöperatie gaat geen geld om en er zijn meer organisatorische zaken waarover de schrijver gedetailleerd uitweidt.
Martin nodigt mensen uit die met hem deze samenleving willen opzetten en daarvoor een plek willen ontginnen. Hij wil een stad opbouwen vanuit het niets. Zijn boek is een oproep om met hem de schouders te zetten onder het opzetten van een coöperatie met bepaalde spelregels die een nieuwe samenleving zal gaan opleveren.
De schrijver sluit af met:
De alternatieven zijn heel hard nodig, want zonder dat blijft de huidige situatie voortduren. De gevolgen zijn overal zichtbaar. En dat zal alleen maar erger worden met al de symptoombestrijding en geldverspilling. Op deze manier zal de armoede nog veel verder toenemen. Armoede is een overheidsproduct. Als de overheid de armoede niet wil stoppen, moeten de burgers het zelf doen. En dat vereist intelligente samenwerking.
Een nieuwe samenleving
Martin Schenkels
ISBN 978-1-326-16995-4
Paperback 82 pagina’s
Prijs 10,-
Rob Vellekoop, 22 december 2015
Ecodorpen, woonwerkgemeenschappen, cooperatieven, tijd dat we het leven weer in eigen hand nemen. Als we de bestaande overheden het laten doen krijgen we chaos, zo blijkt voortdurend. Nu nog een weg bedenken hoe we vanuit het hier en nu komen bij deze collectieven. De grond betaalbaar maken en herverdelen lijkt me het eerste punt.
Wie denkt met me mee?
Ken een coöperatieve samenwerking in baskenland DHL, dat lijkt mij een ideale situatie, ieder is een radertje in het gehele klokkenspel!
@Co
Statisme werkt niet. We moeten juist af van dat piramidespel.
enkele voor-beelden …
http://www.uqd-edu.eu/docs/cooperatieve%20samen-leving.pdf
http://www.uqd-edu.eu/pages/APM/docs/HowTo%20Start%20Sharing%20in%20Realms%20of%20COMMERCE.pdf
Ik ben ook een voorstander van coöperativiteit. Dat heb ik bepleit in mijn boek met de titel ‘Geloof in duurzame Wereld ISBN Uitgeverij Pirola 2002. Ik ben voorstander dat overheden en bedrijfsleven samenwerken in coöperatieve bedrijven met werknemers zelfbestuur, een al oud idee van de PPR in de ’60 er jaren. Er dient een democratische federatieve wereldregering te komen in plaats van de EU, om zo grensoverschrijdende problemen als milieu en criminaliteit, terrorisme te bestrijden. We dus met het liberale kapitalistische onrechtvaardige systeem, waarin sprake is van overconcurrentie,corruptie, bedrog, gesjoemel en nog veel meer onrecht en maatschappelijk schadelijke bijeffecten. Weg met de financiële sector zoals banken & verzekeraars, en niet te vergeten Pensioenfondsen die de consument besodemieteren met hun kwalijke geldpraktijken, hoge premies, en uit zijn op eigen gewin, zakkenvullers zijn en veel te veel invloed en macht hebben met hun geldverslindende praktijken en hun te grote risico’s waar de consument voor moet opdraaien.
Het wordt tijd voor opstand en het scheppen van een nieuwe rechtvaardige wereldorde, waar geen plaats is voor het (neo) liberalisme egoïstisch materialisme en het doorgeslagen individualisme, die vele slachtoffers maakt en een bedreiging vormt voor de gezondheid van mens, dier & milieu. Er moet een nieuwe politieke partij komen, met revolutionaire ideeën, voorstander is van directe democratie, waar burgers zelf meer te zeggen krijgen, en uitbuiters worden opgesloten in heropvoedingskampen.
Het wordt tijd dat de armsten van deze Aarde opstaan en invl9oed, macht overnemen van hen die ze onderdrukken en uitbuiten Burgers en samenleving kunnen de wereld veranderen, niet in een aards paradijs, mar wel iets wat erop gaat lijken, een vredelievende n duurzame wereld waar mensen elkaar helpen en samenwerken en waar recht wordt gedaan aan de armsten en kwetsbaren. En wat anders bestaat er niet en leidt tot nieuwe uitbuiting, onrecht, criminaliteit, onveilgheid en milieuvervuiling, stress en nog veel meer onheil!
Top! Mensen die samenwerken produceren nu eenmaal veel meer welvaart dan als iedereen langs elkaar heen werkt. Anarchisme dus waarbij mensen elkaar niet hinderlijk dwars liggen, en waarbij bezittingen slechts op de tweede plaats komen. Schenkels is nu al een groot denker, die een vermelding waard is. Zo krijgen beschaafde mensen weer hun vrijheid en verantwoordelijkheid terug, en zullen de mensen die niet in staat zijn tot samenwerking – vanuit een star hokjesdenken en een rigide houding – vanzelf afsterven via natuurlijke selectie. Alsof een vrouw achter de kassa ooit iets anders doet dan de tijd van anderen opmaken met de fictieve prijs van boodschappen, en de fictieve waarde van monopoliegeld.