Basisinkomen is betaalbaar en kwestie van prioriteit

Het basisinkomen is een prima betaalbare optie. In een maatschappij zonder graaiende en corrupte banken en een bevolking die de welvaart met elkaar wil delen. Natuurlijk is er groeiende oppositie vanuit de hoek van de hebberds. Een kort verslag.

Nu het basisinkomen niet meer kan worden afgedaan als utopie en steeds meer belangstelling krijgt, wordt de tegenstand van de gevestigde orde groter. Zo wordt de Amsterdamse hoogleraar Gradus in stelling gebracht. Hij krijgt ruimte in de Volkskrant om ongefundeerd te roepen dat het basisinkomen ‘veel te duur en niet solidair’ is.

Gradus aan het woord:
Onzinnig is zijn argument ‘dat dit veel geld kost, maar dat de overheid nu al 50 procent bbp voor haar rekening neemt’. Bregman vergeet te vermelden dat dit inclusief uitgaven voor zorg, onderwijs en veiligheid is. Als we hierbij alle uitkeringen, toeslagen en de meeste heffingskortingen optellen, ontstaat al snel een tekort van 70 miljard euro. Als we rekening houden met arbeidsmarkteffecten is dit tekort nog veel groter.

Gradus maakt direct gebruik van zijn predicaat Hoogleraar om Bregman ‘onzinnig’ te noemen en begint miljarden op te tellen. Zo komt hij in zijn wijsheid tot een ’tekort’ van minimaal 70 miljard.

Hij vergeet echter een cruciaal element in zijn telraam mee te nemen. Hij gaat er van uit dat de invoering van een basisinkomen uitsluitend een kostenpost is. Hij wil er blijkbaar niet bij stilstaan dat er ook opbrengsten of baten zijn. Zo zijn er enorme baten in de vorm van een besparing op geldverslindende uitkeringsinstanties, controle-organen en re-integratiekosten. Sterker nog we emmeren natuurlijk niet door met het corrupte financiële systeem dat er nu is, waar banken miljarden aan euro’s kunnen creëren als zij daar zin in hebben. De geldcreatie gaat naar de overheid en dat bespaart al minimaal 10 miljard per jaar aan rente-lasten, die de overheid niet meer hoeft te betalen omdat zij geen geld meer lenen.

Daarnaast blijft het probleem boven de markt zweven van een werkhoeveelheid die de komende tien jaar 50%  gaat afnemen. Dus Edelgeleerde Heer Gradus hoe we het ook wenden of keren er komt minder werk, veel meer mensen zullen een beroep gaan doen op de overheid om in hun levensonderhoud te voorzien. Kortom we staan op een breekpunt. Steeds meer mensen zonder werk en een overheid die het totale inkomen zal moeten herverdelen omdat iedere Nederlander recht heeft op een goed leven.

Gradus vervolgt over Bregman:
Zijn claim dat bijstandgerechtigden gelukkiger worden van een basisinkomen klinkt als een fata morgana als we beseffen dat de andere Nederlanders worden geconfronteerd met een belastingverhoging van tenminste 25 procent.

Gradus beweert dus eigenlijk dat bijstandsgerechtigden niet gelukkiger worden van een basisinkomen omdat anderen meer belasting moeten betalen. Merkwaardige redenering. Toch zullen we in de toekomst met elkaar moeten delen Gradus, anders gaat het mis. Of denk je werkelijk dat miljoenen zich steeds dieper het moeras van de uitkeringsslavernij in laten duwen?

Een basisinkomen is geen uitkering, ook niet als dit de manier voor Groen Links is om het in te voeren. Het cruciale van het basisinkomen is de onvoorwaardelijkheid en niet afhankelijkheid en betutteling via een uitkering. Hier gaat Groen Links nat. Je voert een basisinkomen in of je moddert door met uitkeringen. Een tussenweg bestaat niet. Net zoals een lokaal basisinkomen op geen enkele manier ook maar benadert hoe een echt basisinkomen werkt.

De invoering van een menswaardig inkomen, dat drie keer zo groot is als het bedrag dat mensen voor hun sociale huurhuis maximaal moeten betalen is wat mij betreft de norm. Dat betekent pas werkelijk een verbetering voor alle uitkeringsgerechtigden en werkende armen. Duizend euro is een lachertje, Bregman!

Betaalbaarheid is geen enkel probleem. De overheid zetten we aan de geldcreatie en in plaats van een uitkering krijgt iedereen een basisinkomen. Uitkerings- en daar aan gekoppelde hulpverleningsinstanties worden overbodig. EN we verdelen de beschikbare welvaart, in plaats van een groep te bevoordelen omdat ze misschien iets handiger zijn in het spelen van het geldmonopoly. En ja, dan betalen zij meer belasting!

Ophouden dus met geleuter over onbetaalbaarheid. Het is een kwestie van prioriteiten stellen en wat mij betreft ligt de prioriteit bij het grootste deel van de bevolking die het financieel moeilijk heeft! Op naar het basisinkomen.

De vijf belangrijkste eigenschappen van het Basis Inkomen:

1. Onvoorwaardelijk
Door de overheid worden geen tegenprestaties gevraagd.

2. Vanaf 18 jaar
Voor iedere Nederlander vanaf 18 jaar en voor iedere inwoner nadat hij 18 jaar in NL heeft gewoond.

3. Hoogte
De hoogte van het Basis Inkomen is 3 maal de maximaal wettelijk toegestane huur voor een gezinswoning.

4. Geen uitkering, maar een grondrecht
Om een uitkering moet je vragen, het Basis Inkomen ontvang je omdat het een recht is.

5. Financiering
Vindt plaats doordat het totaal beschikbare inkomen meer geleidelijk over de gehele bevolking verdeeld wordt. Dus de topinkomens zullen meer belasting gaan betalen en dit meerdere belastinggeld zal overgeheveld worden naar de mensen die geen inkomen uit werk (meer) hebben door invaliditeit, ouderdom, ziekte of werkloosheid.
Basisinkomen in 5 eigenschappen

Rob Vellekoop, 21 mei 2015