In een persbericht meldt de Autoriteit Financiële Markten dat banken 12 tot 15% rente in rekening brengen aan consumenten die rood staan. De wettelijke maximale rente die kredietverstrekkers, zoals banken, in rekening mogen brengen is 15%.
Van de consumenten die wel eens rood staan en geen consumptief krediet hebben, ziet bijna de helft roodstand niet als een vorm van krediet. Dit is opvallend, omdat roodstand één van de duurdere vormen van lenen is.
De AFM bevordert eerlijke en transparante financiële markten. Wij zijn de onafhankelijke gedragstoezichthouder op de markten van sparen, lenen, beleggen en verzekeren, aldus het persbericht.
Commentaar
De publieke opinie over banken is negatief. Zij worden gezien als graaiers en oplichters, die wanneer het slecht gaat de belastingbetaler op laten draaien voor de door hen veroorzaakte verliezen. Toch kan dit beeld en deze praktijk pas stoppen vanaf het moment dat de consument dit niet langer pikt. Zolang de consument klaagt zonder in actie te komen, blijven banken miljarden winsten over de ruggen en ten koste van rekeninghouders maken.
Rob Vellekoop, 24 juli 2013, delangemars.nl
Gek nietwaar, dat we de banken niet meer vertrouwen. Vandaag een bericht wat ze weer uitspoken.
“Banken steken de helft van de daling van de hypotheekrente in eigen zak. Huiseigenaren betalen zo ondanks de dalende rente nog altijd vele honderden euro’s te veel. De winsten die banken inmiddels maken op hypotheken zijn daardoor zelfs historisch hoog. „Het wordt van kwaad tot erger”, stelt Vereniging Eigen Huis in hun Rentebarometer”.
Beste Leo, het is allemaal nog veel erger, lees https://delangemars.nl/?page_id=1772. Banken maken zelfs winst(rente) over geld dat zij helemaal niet bezitten.
Inderdaad is het publiek negatief over de banken door al het graaien en bonussen waarnaar de belastingbetaler het kon ophoesten om de zaken overeind te houden. En niet alleen de banken staan negatief te boek bij de belastingbetaler, maar ook de politiek ligt onder vuur door de steeds opnieuw opduikende berichten over belangenverstrengelingen en fraudezaken.
De politiek waar veel mensen geen vertrouwen meer in hebben. Het is gewoon zo dat net als met andere onderwerpen zoals armoede en dwangarbeid de bevolking nog niet genoeg geïncasseerd heeft, er nog teveel mensen in Nederland zijn die goed voor zichzelf gezorgd hebben en zich niet interesseren met het feit hoe het anderen vergaat. En zolang er totaal geen solidariteit bestaat tussen de mensen in armoede en de werkende armen, laat staan de modale tot bovenmodale inkomens, zal er in dit land niets veranderen. Kunnen directeuren van banken gewoon hun gang gaan wetend dat de belastingbetaler hun problemen wel oplost, kunnen politici zich wentelen in mooie woorden en verder afkeren van de bevolking en raken steeds meer mensen in de problemen.
De grens is schijnbaar nog niet bereikt, de woede is nog niet hoog genoeg opgelopen en tot die tijd kunnen we alleen zaken signaleren en kritiek leveren. Het is nog niet zover dat we ook in Nederland een “plein” hebben waar we massaal met elkaar protesteren tegen deze ontwikkelingen. Waar we het aftreden van deze regering eisen en we een eind maken aan de armoede in Nederland.
Want met een goed beleid zou de armoede opgelost kunnen worden, geen miljoenen meer in infrastructuur waarvan later blijkt dat het weggegooid geld is geweest, geen stilstaande Fyratrein meer en geen JSF gevechtsvliegtuig maar een normaal bestaan voor ons allen en zeker voor onze kinderen waarvan er nu zo’n honderdduizenden in armoede opgroeien. Ik heb dat al eerder geschreven, honderdduizenden kinderen die niet elke dag een warme maaltijd krijgen, geen verjaardagsfeestje kunnen vieren, geen Sinterklaascadeautje krijgen en geen lid kunnen zijn van een sportvereniging. Denk daar maar eens over na.