´´Het voorkomen van schulden en het vroeg signaleren van betalingsproblemen staan de komende jaren centraal in het schulden- en armoedebeleid van het kabinet.
Alle verantwoordelijke partijen zoals gemeenten, schuldeisers, deurwaarders, waterbedrijven, energieleveranciers, woningcorporaties en zorgverzekeraars moeten hier schouder aan schouder voor gaan staan. De succesvol gebleken methodes van vroegsignalering worden beschikbaar gesteld voor alle gemeenten in Nederland.´´
Dit schrijft staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in een brief aan de Tweede Kamer. Klijnsma pleit voor een gemeentelijke armoede-agenda. “Vooral een doe-agenda wat mij betreft”.
In de brief aan de Tweede Kamer neemt de staatssecretaris aanbevelingen over die vorige week door de Kinderombudsman zijn gedaan. Het vorige week verschenen rapport van de Kinderombudsman bevat het advies aan gemeenten om een kindpakket samen te stellen, waarvan de onderdelen rechtstreeks ten goede komen aan de kinderen zelf, zoals vervoer, bibliotheekpas of zwemles.
Het kabinet trekt voor dit jaar 20 miljoen euro uit voor het tegengaan van armoede en het aanbieden van schuldhulp. Klijnsma een beroep op gemeenten om dit extra geld bij voorrang in te zetten voor kinderen uit arme gezinnen. Het overige geld wordt benut om de inzet van vrijwilligers en landelijke expertise op het gebied van armoede en schulden te ondersteunen.
Commentaar
Het enige echte armoedebeleid is de bestrijding van armoede. Klijnsma trekt de portemonnee en helpt wat ´zielige´ kindertjes, maar komt niet met structurele maatregelen om de armoede te bestrijden, bijvoorbeeld door de uitkeringen te verhogen! Dit is de zoveelste schijnbeweging die een schijnoplossing biedt. Nog een prettige vakantie, Klijnsma. Toch nog een goede daad verricht vlak voor het reces.
Rob Vellekoop, 8 juli 2013, delangemars.nl
Als werk je ontvalt en in problemen komt, dus ook financieel, gaat er nog veel meer fout dan alleen het falende armoedesysteem.
Een uitkering verkrijgen betekent verval naar een dictatuur. Als problemen ( ook financieel/schulden ) daarnaast ontstaan betekent dat hetzelfde. Je wordt ondergeschikt gemaakt aan tal van mensen en ervaart niet langer een enkelvoudige levensbeslisser over je leven zoals een werkgever. Tal van mensen gaan je leven besturen, dat voor zeker als er een hulp instantie ontstaat die je een leger aan helpende (?) toewijst. Wat dan je recht om eigen leven te besturen tot een minimum terugbrengt, zelfs naar nul reduceert. Dat wordt opgekocht door de uitkering, opgekocht door hulpverleners die veel beter weten dan jijzelf hoe je het leven in moet richten.
In mijn overtuiging niet om je leven te verbeteren maar onder geschikt te maken en dan te houden aan het systeem. Het systeem van het UWV, Bijstand, schuldeisers, gemeenten en dan nog overige (hulp ) instanties. Waarvan ik het nut aldoor heb betwijfelt, dat zeker als je dat (dwangmatig) krijgt toegewezen en vervolgens slecht gecoördineerd worden. Waardoor taakverdeling niet duidelijk wordt, als je al zit te wachten op al die taken. Waar je dus als uitkeringsgerechtigde ( met problemen ) aan moet voldoen. Niet, dan wordt je benoemd al onwelwillend, zorg mijdend, niet meewerkend en zo meer. Wat even eenzijdig voor je bepaalt wordt, waar niets tegen helpt op voorhand. Je dan moet overgaan naar klachtenprocedures.
Klachtenprocedure blijken dan een brug te ver te zijn, ontstaat er vanuit het leger tegenwerking, waar de gemeente achterstaat of de veroorzaker daarvan is. Dat bijvoorbeeld als het om een portefeuille gaat van een wethouder. Wie zich ook niet makkelijk laat bekritiseren en daarop terugkomt, dan de tegenwerking versterkt.
Waarom? Nou klachtenprocedures lijken alleen daar te zijn om daarop alleen blij te mogen zijn met niet inhoudelijke excuses en niet inhoudelijke overnamen van adviezen om klachten gegrond verklaard over te nemen. Het dan gewoon klaar moet zijn. Niet uitmakend of klachten je leven verslechterd hebben, dat de prijs is die de klager moet betalen. Neemt u van mij aan dat die verslechtering extreem kan worden. Ik ben echter van het type, ho als jullie excuses aanbieden klachten als gegrond verklaard overnemen, de beklaagden de prijs dienen te betalen en niet andersom. De klager echter de dupe wordt.
Wat ik om mij heen hoor komt dat vaker voor. Mensen zeggen; ik ben in mijn gelijk gesteld, men heeft excuses gemaakt, advies overgenomen inzake de klacht gegrond te verklaren en dan………verder niets. Maar ik heb mijn gelijk………….Welk gelijk heb je dan verkregen?
Mijn inziens en daar vecht ik voor moeten excuses en overnamen van klachten deze gegrond verklaard inhoud verkrijgen. Dat zeker als klachten een aanzienlijke negatieve invloed op iemand levenssituatie heeft gehad. Geen inhoud, hoef je, mag je niet accepteren als inhoudelijke klachten het ( je) leven hebben vergald.
Men zou echt beginnen te denken dat het systeem gewoon per definitie niet in staat is om oplossingen te vinden. Daarmee bedoel ik het economische, dus monetaire-markt capitalisme, dat fundamenteel werkt voor de reeds rijken, de bedrijven en juist tegen de reeds armen, lees loon- en uitkeringsgerechtigde slaven van het systeem. Het systeem moet weg, of wij moeten nu sturctureel als gewone mensen het systeem de rug toekeren en terugkeren naar een kleinschalig, echt gemeenschapsgericht economie, die ook meer in harmonie is met de planeet waarop wij leven, en de ecologie van die planeet.
Dave Sheehan, Maastricht
In onze gemeente hebben ze een soort kindpakket. Om aan te tonen dat het ook daadwerkelijk ten goede komt aan de kinderen moet het aangetoond worden met bonnetjes. Een stel sportschoenen van pakweg 150 euro zou wel mogen, want de overheid heeft besloten aan de goede daden wel voorwaarden te stellen en voor u in te vullen wat een goede daad is en meedoen aan sport is belangrijk…. maar als je kind geen fatsoenlijke fiets heeft of goede gewone schoenen nodig heeft, nee dat mag dan weer niet. Want een gemeente kan je op deze manier dus ook nog eens voorschrijven wat je eigen kind nodig heeft. Iedere gemeente zal wel zelf weer kunnen invullen wat wel en niet kan volgens de inmiddels beruchte beleidsvrijheid.
Dat wordt dus weer creatief bonnetjes verzamelen ……en dankbaar zijn.
tja, zwemmen en de biebkaart… ?
Het is inderdaad diep en diep triest zeker omdat er fundamenteel echt iets fout zit in dit armoede bestrijdingssysteem en de huidige aanpak er van. Erger, vele kijken er maar al te graag bij weg en denken eigen schuld dikke bult. Dit is inderdaad de zoveelste schijnbeweging die een schijnoplossing biedt. Mev. Klijnsma u ook nog een prettige vakantie. Geniet maar van dat onbekommerde reces, want voor hen die in dit zwaar verouderde sociale vangnet terecht zijn gekomen gaat het dat niet zijn.
Schuld hulp verlening alleen in beeld komt als je genegen bent je alles te laten overkomen, ook als het mensonwaardig is en je, je daar zeker niet over beklaagt. Want anders……Wij zien schuldhulpverlening al drie jaar geblokkeerd door klachten. Zelfs na de nieuwe wetgeving hieromtrent wat gestalte verkreeg op 2 juli 2012.
Het zijn inderdaad schijnbewegingen en kan ik me ook niet vinden in het advies van de kinderombudsman, dat voorstel is slechts een kleine pleister op een veel grotere wond. Wat het bloeden dus niet stelpt, wat maakt dat de pijn van die wond continueert. Kinderen echter ook langzaam aan blijven doodbloeden, op mentale maar ook fysieke wijze. Wat geen zwemles of boek goed kan praten of oplost.
Wij zijn nog een tijd(je) in staat geweest om onze kinderen voor het bovenstaande te behoeden. Maar alleen mogelijk door onmenselijke tegenpolen door te moeten maken, zoals geen bestaansrecht en niet langer een eigen huis. Dus ook geen kosten voor overige daaraan gerelateerde kosten. Wij dat deel ten goede laten komen aan onze kinderen om zichzelf weer te herstellen van anderhalf jaar vertoeven op een camping, met aldaar veel zorg om eten, naar school kunnen gaan en of wij de huur van de caravan wel konden betalen. zo ook om hun sociale isolement zo goed als mogelijk te beperken. Het trauma van die periode is gigantisch, wat ook voor ons telt als ouders. Waar wij terecht kwamen door klachtenprocedures te voeren tegen de falende gemeente en zo ook onderliggende falende instanties. Genoemde dat niet pikken en je dan verbannen wordt uit de gemeente op een zeer discutabele wijze, wat ons gezin op de camping bracht.
Waarom we in het bovenstaande voorzien; wij en onze kinderen totaal niet geholpen worden, zelfs Jeugdzorg niet meer is dan een verlengstuk van de falende gemeente en overige instanties om de klachten in de kiem te smoren. Onder hun verantwoordelijkheid zijn wij van een thuis naar een camping gegaan, vandaar uit naar een Wiethuis ( wisten wij niet ) en vandaar uit bij een oma beland. Wat jeugdzorg benoemt als zijnde een veilige situatie, waar wij als ouders alleen gestalte aangeven voor ons kinderen. Maar ook de enige hulpverleners zijn, wie hen behoedt en verzorgt en helpt af te komen van de opgelopen trauma’s. Jeugdzorg in die jaren dat het speelt alleen naar ons ouders verwijst, maar niet naar de falende overheid en zijn instanties. Zij alleen afwachten totdat er een situatie ontstaat, onze kinderen echt in een op en top verzorgde slechts mogelijke situatie terecht komen. Wat dan gestalte geeft aan een gezinsbreuk. Wat wij tot nu toe nog weten te voorkomen. Weten wij alleen de situaties voor onze kinderen te verzachten, daar waar Jeugdzorg, gemeente en overige instanties hun situatie ( leefomstandigheden ) verhard hebben op een bewuste en doordachte wijze. Omdat een stelletje volwassen mensen geen kritiek kunnen dragen, wensen te dragen. Daar zeker geen eindverantwoordelijkheid voor willen nemen.
He bovenstaande hebben wij ook neergelegd bij de kinderombudsman. Wat dus ontstaat op basis van gedane klachten waar de inmiddels vaker genoemde in dit schrijven ontzegging van hulp en inhouding van uitkeringen voor misbruiken. Dat naast misbruik te maken van de omstandigheden die zich voordoen als schulden zijn ontstaan. Wat allemaal meewerkt om klachten op straat te krijgen, dus een gezin. De kinderombudsman beloofde ons dit verhaal mee te nemen in het onderzoek naar armoede. Aan ons medegedeeld door dhr. Azhar Nanhekhan. Daar deze vorm van onderdrukking en dreiging, ook uitgevoerd, bijdraagt aan een zeer armoedige leefomstandigheid van kinderen waaruit een enorm sociaal isolement voortkomt. Dusdanig waarbinnen hulpverleners en gemeenten niets doen, wie de situatie alleen maar bewust verslechteren. Helaas hebben wij na onze melding en gedane belofte nooit meer iets vernomen, het laatste contact op 24 april gestalte verkreeg.
Als ik naast ons verhaal het voorgestelde pakketje van de kinderombudsman neerleg wordt ik furieus. Dat is geen oplossing zo ook geen opkomen voor onrecht en mensonwaardig handelen. Het niet meer is dan een schijnheilig gegeven van een instantie betaald door de overheid. Van wie men gewoon niets daadwerkelijk’s mag doen tegen armoede en de wanpraktijken van de gemeente overheid en zijn instanties, hetzij de overheid zelf. De kinderombudsman, naast het college voor rechten van de mens raken alleen maar een tipje van de sluier “opgelicht” aan. Maar voorzien beiden totaal niet in een daadwerkelijke oplossing voor wat ontstaat! Doen dus niets tegen de armoede, noch tegen de verdere afbreuk van mensenrechten in Nederland.. Die opgesteld zijn voor het individu, maar als je hen individueel aanschrijft over deze misstanden je gewoon in een individueel laatje verdwijnt. Waar overigens de minister president zelf, Rutte dus, ook erg goed in is.
http://www.joop.nl/economie/detail/artikel/21751_klijnsma_laat_alle_wajongers_herkeuren/
Nou, ik weet nog wel een “goede daad” van Jetta die ze even uitvoerde voordat ze aanschoof bij de barbecue en dat is de bekendmaking van het feit dat alle wajongers herkeurd worden. Ondanks dat in de standpunten van de PvdA stond dat de wajongers niet opnieuw gekeurd zouden worden, maar dat is inmiddels al verwijderd nadat diverse burgers ze daar op aangesproken hadden.
En het gevolg daarvan zal zijn dat duizenden buiten de boot gaan vallen omdat ze niet aan een baan zullen komen. En dat betekent weer dat dus duizenden van deze mensen in de bijstand terecht gaan komen. En dat resulteert in opnieuw armoede voor een groep mensen in onze fijne samenleving. Kan ze daar ook weer beleid op formuleren. En uitkeringen verhogen? Daar denkt dit fantastisch, in de peilingen volledig omlaag gevallen, kabinet beslist niet aan, wacht maar eens af als ze terug zijn van hun reces. Hebben nu weken de tijd om al liggend in een of ander duur resort na te denken over wat ze in het najaar weer eens over ons uit zullen strooien.