Twee vredesmarsen met duizenden mensen zijn sinds 3 juli 2016 onderweg vanuit zowel Oost- als West-Oekraïne om elkaar op 27 juli te treffen in de hoofdstad Kiev. De mars is een initiatief van de Oekraïense kerk en er worden 20.000 mensen voor het vredesgebed verwacht. De marsen worden gedwarsboomd door ultrarechts en de Oekraïense veiligheidsdienst.
In de afgelopen twee jaar zijn naar schatting van het Oekraïense Rode Kruis 10.000 doden te betreuren en zijn er enkele duizenden vermist. Doordat de toegang tot het gebied in Oost-Oekraïne bemoeilijkt wordt schat het Rode Kruis dat het enige jaren zal duren voordat alle slachtoffers van de oorlog geïdentificeerd zijn. In deze maand is de burgeroorlog in Oost-Oekraïne (Donbass) weer opgelaaid. Het Oekraïense leger vecht met eenheden van de uitgeroepen Volksrepubliek Donezk (DVR) en Lugansk (LVR).
Oekraïense nationalisten, inclusief de parlementsvoorzitter Parubi en baas van de Veiligheidsdienst Grizak zien gevaar in de marsen. Zij beschouwen het als een poging van Moskou om het land te destabiliseren. Vanaf de start begin juli worden de deelnemers aan de mars geïntimideerd door nationalisten.
De deelnemers aan de mars beroepen zich echter op het recht op geloofsuiting en noemen de vredesmarsen ‘processies’ waardoor zij een onaantastbaar recht hebben.
Het zijn twee indrukwekkende processies die over de straten naar Kiev trekken. Duizenden gelovigen van de Oekraïense orthodoxe kerk van het Moskouse Patriarchaat (UPZ MP), waaronder veel vrouwen en kinderen trekkend zingend door het land. De stoeten worden aangevoerd door priesters in zwarte gewaden en jonge mannen die iconen en kerkvaandels dragen. Om de paar kilometer wordt gepauzeerd.
De kerkelijk leider van de UPZ MP heeft de deelnemers aan de marsen uitdrukkelijk verzocht geen politieke uitingen te dragen. Er zijn volgens hem “Krachten, die de kerk in een kwaad daglicht willen stellen”. Deze krachten mag je “niet de kleinste aanleiding geven.“
Het enige doel van de marsen is volgens de kerkelijk leider “De langverwachte vrede in Oekraïne te bereiken.“ Het hele land is “door oorlog, door haat en bloedvergieten uitgeput“ en heeft „Vrede zoals nooit tevoren“ nodig. Daarom zijn deze processies georganiseerd om het land van oost tot west, van noord tot zuid te verenigen.
De beide Processies starten begin juli vanuit twee kloosters in het westen en oosten van Oekraïne, het Uspenski-Klooster in de West-Oekraiense stad Potschajew en Cwatogorski-Kloster in Donbass. De marsen moeten honderden kilometers afleggen, zodat niet alle deelnemers het gehele traject afleggen en anderen met de bus. Op 27 juli zullen beide groepen elkaar ontmoeten in Kiev om de doop van de Russische prins Vladimir in 988 te herdenken. Wladimir voerde het christendom hier in.
Voor de stad Schitomir proberen aanvankelijk twintig nationalisten de straten te blokkeren. Uiteindelijk besluiten soldaten die daar ook aanwezig waren, mee te lopen met de mars.
De westerse media negeren deze marsen volledig.
Bronnen: onder andere Russia Today.
Rob Vellekoop, 24 juli 2016
Eindelijk eens worden de goede bedoelingen van de mens getoond, werd tijd, altijd kommer en kwel, daar wordt je toch ook niet vrolijk van?
Elders kom ik tegen dat het er veel meer zijn dan 20.000, dat het aantal deelnemers aan die processies op 16 juli al was aangegroeid tot ongeveer 200.000 en dat het nog kan toenemen tot meer dan een miljoen of zelfs tot ruim 3 miljoen. Ook zou een deel van het leger zich waarschijnlijk (of misschien) bij die processies willen aansluiten. Ik weet het niet, kan het van hieruit niet controleren. Maar 20.000 of 200.000 (nu) of zelfs enkele miljoenen (naar verwachting als die processies eenmaal zijn aangekomen in Kiev), maakt nogal verschil. Hoe zit het nu?
Mijn bron is onder andere:
https://ejbron.wordpress.com/2016/07/16/oekraine-honderdduizenden-bij-vredesmars-naar-kiev/
Vincent Brunott
Niet bepaald gunstig voor de oorlogsstemming?