Het is niet iets waar je iedere dag bij stilstaat, want we zijn natuurlijk ontzettend druk bezig met geld, zorgen, carrière maken, gezin en andere belangrijke bezigheden. Meestal zijn we met oogkleppen aan het stressen. Niemand weet meer waarom. Neem eens de tijd om de krankzinnigheid waarin je bent terecht gekomen tot stilstand te brengen. Zet de waanzin stil en haal eens diep adem. Kijk om je heen en zie dingen die je nooit eerder gezien hebt!
Daarom is het goed om eens bij het volgende stil te staan.
Bonnie Ware bracht de Top 5 van zaken bij elkaar in haar boek over stervende mensen waarvan zij achteraf spijt hebben.
1. Ik wou dat ik de moed had trouw aan mezelf te zijn en geen leven te leiden dat anderen van me verwachtten.
Over dit punt hadden de meesten spijt. De meeste mensen hadden zelfs niet de helft van hun dromen waar gemaakt en dit was te wijten aan de keuzes die ze niet of juist wel hadden gemaakt. Vanaf het moment dat je je gezondheid verliest is het te laat. Gezondheid brengt een vrijheid waar de meesten niet bij stilstaan.
2. Ik wou dat ik niet zo hard gewerkt had.
Iedere mannelijke patiënt die Bonnie Ware verpleegde had daar spijt van. Al deze mannen betreurden het dat ze zo veel tijd van hun leven hadden besteed een hun werk.
3. Ik wou dat ik de moed had mijn gevoelens te uiten.
Om de lieve vrede met anderen te bewaren hadden veel mensen hun gevoelens onderdrukt. Als een resultaat zij ontwikkelden ziekten door hun bitterheid en wrok.
4. Ik wou dat ik contact gehouden had met mijn vrienden.
Velen waren zo verwikkeld in hun eigen levens dat ze hun vriendschappen over de jaren heen hadden laten versloffen. Iedereen mist zijn vrienden als hij gaat sterven.
Het enige dat op het einde overblijft in die laatste weken zijn liefde en relaties.
5. Ik wou dat ik mezelf gelukkiger gemaakt.
Pas op het einde kwamen velen er achter dat geluk een keuze is. Ze bleven echter steken in oude patronen en gewoonten. Angst voor veranderingen hield hen tegen.
Leven is een keuze. Het is jouw leven. Kies bewust, kies verstandig, kies eerlijk, kies voor geluk!
De auteur: Bonnie Ware is de auteur van dit nieuwe boek The Top Five Regrets of the Dying: A Life Transformed by the Dearly Departing. Bezoek haar website Inspiration and Chai.
Deze link is wel wat buiten het onderwerp, waarvoor pardon. Maar toch een interessante discussie: https://www.youtube.com/watch?v=RcM48cah4NM#t=171
Yep, hard werken, waarom het werk niet delen en meer tijd hebben voor andere zaken? Maar ja, de hypotheek/huur moet betaald worden he.
mooi artikel. contact houden met vrienden staat voor altijd. dat is diepe emotie en niet klef
Ik ben zelf al 34 jaar Rijksambtenaar. Het einde van mijn loopbaan nadert voel ik zelf aan. Ik kan degenen die zeggen dat ambtenaren weinig doen, volmondig gelijk geven. Zelf zijn de ambtenaren die zich wentelen in de organisatie, die aanvoelt als een warme deken, niet meer in staat afstandelijk en eerlijk te oordelen, maar ik wel. Leidinggevenden voelen zich boven alles verheven en vormen een ondoordringbaar geheel en andere gedachten worden ervaren als gevaarlijk. Zo ontstaat de afrekencultuur.
Gerda, ik ken die types wel. Ik vraag me alleen af om hoeveel het zou gaan, zijn alle ambtenaren zo zoals jij dat beschrijft of is het de helft? Dat is toch wel een verschil. Maar met dit artikel op ‘De lange mars’ kan iedereen zijn voordeel doen.
Ik denk ook dat dit hele ware punten zijn, maar voor mij geldt dat ik al jaren niet meer werk omdat ik ’te oud’ ben (ben gelukkig wel goed gezond). Daardoor mis je ook wel geluk en vrijheid. Ik zou, denk ik, als ik op een dag zou terugkijken, toch wel graag werk hebben gehad, waardoor ik meer had kunnen ondernemen met mijn kinderen en met vrienden. Er zitten dus wel twee kanten aan. Alles met mate; ook niet werken is niet leuk en niet bevorderlijk voor je geluk en vrijheid. In hoeverre kun je daar zelf in kiezen?
Diewer. ‘In hoeverre kun je daar zelf in kiezen’ is je vraag. Ik kan namens mijzelf het volgende zeggen. De meeste mensen hebben geen dwangmatige neigingen, en staan niet onder controle van de overheid. Zij kunnen en mogen zelf kiezen. Dat geldt voor de eigen vrijheid. Je kunt dus letterlijk alle kanten op. Zo kon ik dingen ontdekken die ik anders nooit zou ontdekken. Ik zou daarom adviseren om er op uit te gaan, om te ontdekken wat je nog niet ontdekte. Dat kan best leuk worden, je moet er wel open voorstaan heb ik gemerkt.
Ja helemaal mee eens. Zo is het ook goed om een leuk beroep te kiezen waar nog wat te ontdekken valt, en waar je ook van de ene in de andere verbazing kunt vallen. Ja.
Ik denk dat het waar is wat hier beweerd wordt.
Als ik alle uren bij elkaar op zou tellen die door mij gewerkt zijn dan zal dat zeker het aantal uren zijn dat met gemak door twee ambtenaren gehaald wordt! Met hun 32 of 36 urige werkweken. Het resultaat na 51 jaar werken is dat ik nu zeer moeilijk ter been ben en moet concluderen dat het inderdaad zinloos geweest is!
Ad, vallen de punten 1, 3, 4 en 5 ook negatief uit? Dan zit er een tendens in en is verder rechercheren een optie.