De aanpak in de VS staat haaks op de Nederlandse: geef daklozen een woning in plaats van opvang en psychologische hulp. In de praktijk levert dit juist een enorme kostenbesparing op, ook al lijkt deze oplossing tegenstrijdig.
In 2005 de Amerikaanse staat Utah wilde chronische dakloosheid bestrijden. De staat had ongeveer 2000 chronische daklozen, waarvan de meeste psychische of verslavingsproblemen of beide hadden. De gangbare aanpak was om de mensen “klaar” te maken om te gaan wonen: eerst werden ze ondergebracht in opvangtehuizen waarbij ze begeleiding kregen. Alleen wanneer ze vooruitgang boekten kregen ze de kans op een permanente woning. Utah begon met een nieuwe aanpak die ze ‘ Housing First” noemden, dit begon met het eerst geven van woningen aan de daklozen.
Het lijkt smijten met overheidsgeld door aan daklozen met psychische problemen de sleutels van een nieuw onderkomen te geven. In de praktijk bleek Housing First op termijn juist een besparing op te leveren. De kosten van de opvang en zorg van daklozen zijn hoog. Denk aan de kosten van de opvanghuizen, noodopvang, politie en ambulance diensten en het stapelt zich op. Volgens de traditionele aanpak bedragen de gemiddelde kosten van Salt Lake City per dakloze meer dan 20.000 dollar per jaar. De kosten voor permanente huisvesting kost de staat slechts 8.000 dollar inclusief begeleiding.
Housing First is meer effectief doordat mensen in een stabiele omgeving zoals die van hun eigen woning beter begeleid kunnen worden en zich er zelf beter bij voelen.
Het grootste deel van de daklozen zijn echter slachtoffers van het economische systeem of familiale probleemsituaties en zijn dakloos voor een kortere periode. Ook voor deze groep is de beste aanpak hen zo snel mogelijk een huis bezorgen.
Het is opvallend dat een conservatieve staat als Utah gekozen heeft voor een “zachte” aanpak als het geven van woningen aan daklozen. De aanpak werkt en bespaart veel geld. Steeds meer steden in de VS passen deze methode met succes toe.
Het succes van Housing First bewijst dat een andere aanpak kan werken: wat lijkt als het weggeven van geld is feitelijk een verstandige investering.
(Bron: de New Yorker)
Zal even kort en bondig mijn verhaal vertellen, in 2011 ging ik op advies persoonlijk failliet dit was om niet uit de sociale woning gezet te worden. Kreeg een baan aangeboden middels work First traject maar mijn inkomsten werden geconfisceerd door de curator terwijl de boedel meer dan voldoende gevuld was met financieën om in een keer alle huurschuld te voldoen. Een normale baan op zakgeld van € 45 euro per week zag ik niet ziten en hield vast dat een doostart van mijn ondeneming midels een financiele injecectie meer op had geleverd met maar 1 schuldeiser dan 40 en dat ik momenteel had kunnen wonen en werken en een prima leven had kunnen leiden.
Dit programma van Housing first is op zich een prima plan immers voor vele stijgt de daklozen uitkering van € 500 naar € 667 netto, daarbij kan je niet je woonkosten delen dus daarboven op krijg je 20% van het minimum loon, daarna is er ventueel sprake van huursubsidie oke dan kan je leven van gemiddeld € 800 daar kan je makkelijk van rondkomen na aftrek van je huur en in mijn geval de verplichte zorg kosten die ik al vanaf dat Hogervorst dat ingevoerd heb niet meer heb voldaan. Was een zzper zonder inkomen dan kan je niets betalen betalings onmacht.
Ik plaats toch een beetje een kanttekening aan dit plan omdat ik met veel vragen zit. Wie bepaald de regels de woningbouw vereniging?
Die is toch een schuldeiser en wil zijn oude vordering (Huurschuld) op een eerder gehuurde woning terug zien. Zal er niet een voorkeurs behandeling gaan plaats vinden naar bepaalde groeperingen zoals assielzoekers en oorlogs slachtoffers? Hebben de Burgers allemaal de zelfde rechten en welke eisen zijn er gesteld om in aanmerking te kunnen komen? Zelf leid ik een zwervend bestaan sinds Januari 2014 heb loop al 3 jaar met chronische gebreken en lichamelijke klachten onderzoek en doktersbezoek kost geld. Voor anti kraak ga je door de financiële scan (EDR deze stichting om consumenten te behoeden voor schulden geven dan en negatief advies) Om voor een kamer te kunnen huren dien je na de eerste huur termijn doorgaans tussen € 300 en de € 500 ook nog een borg en vaak courtage kosten te betalen maar zwervers hebben die buffer niet, laat staan spaargeld. Mocht je wel een kamer kunnen krijgen stellen de meeste verhuurders dat zij het liefste studenten en werkenden willen zien, aan uitkeringsgerechtigen geen plaats.
Een baan vinden wordt, als je dakloos bent, ook een drama immers werkgevers sturen je door naar een uitzendbureau, het is een feit dat uitzendbureau`s ook meedoen aan discriminatie je kan het niet bewijzen maar doen wederom deze credit check. Niemand wil een deurwaarder op de stoep van een persooneelslid waarop beslag wordt gelegd op het loon van de werknemer. Heeft de werknemer geen adres dan krijg je niet het vrij te laten bedrag van € 936 (Recova ) maar halvering van deze norm dat is wettelijk vastgelegd. Vaak ook zijn het domme mutsen die daar werken en alles overmaken naar de deurwaarder gevolg is de bekende spiraal.
Wel een pluspunt is dat je een woning kan huren maar heb beetje argwaan in hoe verre je tijd krijgt om tot rust te komen en kan werken aan een stabiel leven. Hoe lang duurt de begeleiding? In een wwb is er een plicht om zo snel mogelijk passende arbeid te vinden om zelf te voorzien in een inkomen en te behouden. Voor vele niet echt makkelijk met eerder genoemde standpunten wat dat betreft ben ik een ervaren professioneel op dat gebied. In hoeverre staat het verkrijgen van de woning met betrekking tot het verplicht moeten werken in een baan op sociaal minimum en hoe lang moet dat duren? Hoop hier snel antwoorden op te krijgen maar ben zeer benieuwd.
Nu nog hopen dat vele mensen er achter komen dat geld maar een illusie is. Een stuk papier met nummers erop, maar in dit systeem zou het idd wel werken denk ik. Het echte waarde is toch nog goud, maar ik hoop ook dat de ruilhandel weer terugkomt 🙂
Zo simpel! Los armoede op door mensen geld te geven, los gezondheidsproblemen op door gratis goede zorg, verkeersproblemen door gratis openbaar vervoer, analfabetisme door gratis onderwijs etc etc. Zorg ervoor dat mensen zonder bureaucratie en problemen krijgen wat ze nodig hebben en allerlei secundaire uitwassen (ziekte, criminaliteit, geweld) zullen dramatisch afnemen. Want wie wordt er beter, van massaal gecreeerde armoede om de speknekken nog verder te spekken?