‘Ik ben dakloos’

17/10/2016 rob vellekoop Column, Sociaal NL 27

Onderweg van het station naar de Martini kerk passeer ik in een smal straatje een man die bibberend op de grond zit met in zijn hand een beduimeld papiertje in doorzichtig plastic met de tekst ‘Ik ben dakloos’. Voor hem staat een leeg doosje. Ik zie een ellendig hoopje mens in Groningen, dat ieder van ons zou kunnen zijn, nadat het noodlot gehakt van ons leven heeft gemaakt.

Twee meter van hem verwijderd is een geldautomaat. Ik twijfel en voel in mijn zak of ik nog wat kleingeld bij me heb, maar dat is niet het geval. Een enorme onrust komt in me op. Ik wil hem toch wat geld geven, daarom keer ik na 15 meter door te zijn gelopen, terug het steegje in. Ik stap op de geldautomaat af. Het apparaat spuugt een briefje van vijftig uit. Ik baal, want dat gaat mijn budget ver te boven om dit in zijn hand te stoppen. Vertwijfeld loop ik opnieuw langs hem. Zijn gezicht is bleek in ingevallen, ik schat hem begin zestig. Hij zit direct op de koude ondergrond, daarom rilt hij zichtbaar van de kou.

Het is vanmorgen droog geworden na een vochtige nacht. Na uit mijn warm bed te zijn gestapt, ben ik gevuld met een stevig ontbijt naar Groningen gegaan. Zo maar, omdat ik een NS abonnement heb waarmee ik op gezette tijden gratis kan reizen. In de warme trein geniet ik van het uitzicht op de velden en bossen die langzaam kleuren naar de herfst. Hoe zou deze man de nacht hebben doorgebracht? Zonder geld kon hij vannacht zeker niet bij de opvang terecht. Hoe is hij vanmorgen opgestaan? Als je tenminste van opstaan kan spreken, wanneer je de nacht buiten (met hopelijk enige beschutting) onder de kille hemel hebt doorgebracht.

Ik zit even later mijn 50 eurobiljet aan te breken. Ik neem een eitje, het goedkoopste van het menu en een kopje thee. Het smaakt me niet. Ik voel me ongemakkelijk en vooral schuldig, bij iedere hap en slok die ik neem.

Met het ‘eigen schuld’ verhaal kan ik mezelf niet geruststellen, omdat ik die uitleg haat en een slap smoesje vind. Zelfs al zou het deze man zijn eigen schuld zijn, dat hij geen geld meer heeft waardoor hij zijn huur of hypotheek niet meer kon betalen, dan vind ik het nog steeds onmenselijk hem op straat te gooien, onder het mom: ‘Had je maar beter moeten uitkijken.’

Nee, ik voel me pas weer goed nadat ik snel mijn broodje plus thee naar binnen heb gepropt en terug loop naar de man die ‘gelukkig’ nog bij het betaalapparaat in het steegje tegen de pilaar aan zit. Ik stap op hem af en geef hem een biljet. Hij kijkt glimlachend naar mij op en bedankt me. Een weldadig warm gevoel stroomt door mijn lijf. Ik loop snel weg, aan mij hoeft hij geen dankbaarheid te betuigen. Het is vanzelfsprekende zorg die ik even heb geregeld.

Deze man is naar schatting een van de tienduizenden medelanders die geen inkomen (meer) hebben en daardoor ook geen adres meer. Meestal betekent dit dat ze ook geen aanspraak kunnen maken op een uitkering. Ze zijn letterlijk overgeleverd aan de goedheid van anderen of ze verder mag blijven leven. Hun problemen nemen nog eens toe met het kouder worden van de nachten. Dan moeten ze naar de betaalde nachtopvang en als ze geld zouden hebben, konden ze natuurlijk ruimte huren.

Ik herinner me opeens een man die onze gezellige ontbijt ruimte in een Akens hotel ooit binnenliep en bij ieder tafeltje om eten kwam vragen. Binnen enkele seconden had de bewakingsdienst hem buiten gegooid, waar hij voor de deur bleef staan jammeren en stampei maken. Het akelige geluid van zijn jammerende stem galmt jaren later nog steeds na in mijn hoofd. Mijn partner en ik hebben toen uit pure schaamte ons overdadige ontbijt achter gelaten, zijn op hem afgestapt en hebben hem geld in zijn hand gedrukt.

De man in Groningen leed in stilte en de Duitser schreeuwde zijn ontzetting uit over zoveel onrechtvaardigheid, die wij elkaar aan kunnen doen.

En dat allemaal omdat toch de meerderheid vindt dat hij het verdient en dat het zijn eigen schuld is dat hij hongert.

Naar schatting van het CBS waren er in 2015 ongeveer 31.000 mensen dakloos.

Rob Vellekoop, 17 oktober 2016

27 Comments

  1. Maak het maar eens mee
    dat je het dak boven je huis verliest….en buiten bevriest
    Vreemdelingen hebben met deze discussie over armoede niets te zien in mijn ogen
    dus ik begrijp niet waarom die mensen als zondebok aangehaald worden
    in de commentaren…

  2. bESTE rOB,
    waarom mag ik deze mensen geen gelukzoekers noemen want dat zijn ze ! Ze verkrachten vrouwen in noorwegen en zweden (dat is goed voor jouw!) Laatst is er een 90 jarige vrouw verkracht door een 19 jarige Marokkaan ! Dat vindt jij goed !!!! Jouw beeld is helemaal verkeerd !! Ze respecteren geen wetten maar ja dat zullen ze nooit doen want hun allah is zooooooo groot en wij zijn varkens !!van hem mogen ze alles ! Dus stop aub met je sussende praatjes !!! De echte islamieten daar ken ik er 1 van een vrouw en die is ook echt voor vrede en zij zegt ook dat de rest vuilnis is !! Uit de mond van een islam mens !Zij houd ook van dieren honden en katten ! Dat mag toch niet volgens hun boek ! Als je in een god geloof (ik niet) misschien jij wel want je bent zo aardig en begrijpend ! Als er een god bestaat (twijfel) dan moeten we van alles houden alle dieren ik denk behalve van muggen want zie zijn echt irritant haha ! Je maakt me echt aan het lachen zo bekrompen en zo beperkt sorry hoor! Trusten beperkt persoon !! Ik blijf erbij geluk en geld zoekers !! Blijf jij maar geloven in zielige mensen dat is je goed recht ! Denk aan ons eigen ras wat op straat moet leven ! Dat is veel belangrijker!!! Voor mij wel en geef ze altijd geld waar ze het ook voor gebruiken het is mijn VOLK !! trusen jongen denk maar eens na !! Ook jij bent mijn volk en als je het nodig hebt geef ik het aan je !

    • Beste Pietje, jij mag van mij doen wat je wilt. Als jij deze mensen gelukzoekers wilt noemen moet jij dat zelf weten, maar ik ben het niet met je eens. Ieder mens is trouwens op zoek naar geluk. Het is jammer dat je alle vluchtelingen en alle moslims over een kam scheert. Dan is ieder commentaar van mij overbodig.

  3. Je kunt een dakloze juist het beste geen geld geven, maar voedsel en kleding. Je weet maar nooit waar een dakloze het geld aan uitgeeft.

    • Ik weet niet beter wat een dakloze nodig heeft dan hij of zij zelf. Wie ben ik om te bepalen waaraan hij zijn geld uitgeeft?

  4. Dat onze eigen Nederlanders die door wat voor reden dan ook op straat moeten leven bij het Leger des heils (let op de naam) moeten betalen om te slapen is absurd !!!!! Gelukzoekers krijgen alles gratis daar kan ik heel kwaad over worden schandalig !!!

    • Beste Pietje, het is zo jammer dat jij zoals meer medelanders direct een relatie leggen tussen onze daklozen en vluchtelingen die dan steevast gelukzoekers worden genoemd. De enige relatie die er echt toe doet is de relatie tussen het kabinet Rutte II en onze dak- en thuislozen. Een zichzelf respecterende regering staat GEEN daklozen toe, en doet er alles aan om er voor te zorgen dat er voor iedere inwoner huisvesting is.

  5. Eenieder die een dergelijke situatie als hier beschreven ontmoet, heeft de mogelijkheid deze te veranderen.
    Geld geven helpt niet, want als dat geld gespendeerd is, is er nog steeds niets aan de oorzaak van het probleem veranderd, dus zit de betreffende persoon nog steeds met hetzelfde probleem.
    Wat wel iets kan veranderen is om samen te bekijken waar de oorzaak ligt en deze trachten te veranderen.
    Dat dat niet eenvoudig is kan ik beamen.
    Maar toch.
    Ik kom in steden aldoor mensen tegen die om geld vragen, maar slechts zeer zelden komt men met de vraag hoe geld te verdienen.
    Een groot verschil, oorzaak/symtoom.
    Oorzaken kunnen genezen worden, symptomen alleen maar onderdrukt.
    Wat is wijs?

    Stay Human.

  7. Wat jammer nou dat al die “goedwillende” commentatoren hierboven
    oordelen en veroordelen. Ieder gebaar van mededogen hoe klein ook laat heel even de zon schijnen voor de ontvanger en dat is van grote waarde.

  8. Ik ben het helemaal met je eens, rob. En “tubbie” : ik kan je verzekeren dat inderdaad de meerderheid er zo over denkt ( eigen schuld , dikke bult) want ik heb het aan den lijve ondervonden……

    • Die meerderheid dat zijn de zombies in een cultuur waarin ze zorgvuldig tot elkaars vijanden zijn gemaakt. Dus aan ergdenken geen gebrek! Mijn vrouw en ik geven wel eens aan iemand die wat minder geluk in het leven heeft gehad. Ik zeg er dan altijd bij: “Alstublieft meneer!”

    • Zit toch wel iets in Jeanine, beseffende dat eenieder verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen leven, niet dan?
      Ik bedoel, wij creêren allen onze eigen werkelijkheid.
      Dat dit niet altijd zichtbaar is, wilt nog niet zeggen dat dit niet zo is.
      Karma, weet je wel?

      groet.

  9. Mag eigenlijk niet mogen, maar uit eigen ervaring heb ik vernomen, dat als er iets gratis aangeboden is, dat ze dat dan ook alles
    ‘inpikken’en niets overlaten voor hen medemens-dakloze?

  10. “En dat allemaal omdat toch de meerderheid vindt dat hij het verdient en dat het zijn eigen schuld is dat hij hongert”.

    Wie zegt dat de vermeende meerderheid dat vindt? Ik geloof namelijk helemaal niet dat er een meerderheid is die dat vindt of zegt; ik geloof er niets van dat de meerderheid barbaars is! Dus ik wil graag bewijs voor deze uitspraak.

    • Bewijs is simpel, deze dakloze man bewijst met tienduizenden lotgenoten dat WIJ dit toestaan. Zouden we er echt op tegen zijn dan zou er geen dakloze in NL te vinden zijn.

  11. Wat is het dat je deze man niet mee hebt genomen om samen iets te eten en te drinken? Wat is het dat jij niet tijdens dat ontbijt gevraagd heb Hoe het komt dat hij dakloos is? Wat is het dat jij hem nu weer in de steek laat? Je kunt verder kijken als alleen maar geld geven. Deze man kan je helpen door te praten en kijken waar je hem kan helpen naar onderdak en eten. Zo blijft hij hongerig en kleumen van de kou. Dus…is er nu iets opgelost voor deze man?

    • Beste Marga, ik heb met dakloze mensen gewerkt, ik heb hen dag in dag uit geholpen. Ik ben niet in mijn eentje in staat om zoveel problemen van een persoon op te lossen. Dat weet ik uit ervaring.

    • lieve marga, ik lees allemaal …je-boodschappen….van je. Hoe denk je Nu over wat je schreef. Compliment voor jou rob, ik vind dat je iets deed, misschien wel wat kon op dat moment……liefs

  14. Helemaal met je eens Rob, had het stuk zelf geschreven kunnen hebben.

    Vooral dit:

    En dat allemaal omdat toch de meerderheid vindt dat hij het verdient en dat het zijn eigen schuld is dat hij hongert.

    Walgelijk gewoon!

  15. Verschrikkelijk, deze man zou ik eigenlijk wel in huis willen opnemen.
    Hoop binnenkort even naar Groningen te gaan, misschien zie ik de man daar nog, wil sowieso met deze man een praatje maken en horen hoe hij in deze omstandigheden terecht is gekomen.
    Bah, dat in dit Nederland, ik schaam me soms voor dit land!

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.