In 2005 kreeg ik een burnout doordat ik in mijn functie als docent bedreigd werd door een leerling met een afbreekmesje. Hierop wilde ik aangifte doen, mijn directrice geloofde mij niet en zei dat als ik aangifte deed ik mijn ontslag zou krijgen. Dit dwong mij andere keuzes te maken zodat ik met behulp van een startfinanciering van de gemeente Haarlem in april 2008 gestart ben met een eigen onderneming waarin ik non-verbale communicatie trainingen
gaf met het gebruik van een renpaard als spiegel. Deze onderneming heeft redelijk tot goed gelopen totdat de crisis uitbrak in september 2008. Daarna zijn er wel opdrachten geweest die helaas niet betaald zijn, door de crisis en de
wanbetalingen heb ik me met vlieg en kunstwerk en door bij te klussen als docent net aan het hoofd boven water weten te houden. Dit heb ik volgehouden tot september 2011. Helaas heeft de gemeente Haarlem zich niet aan de belofte gehouden die zij maakten bij het starten van de onderneming, namelijk dat zij trainingen zouden afnemen. Deze trainingen hadden mijn bedrijf
waarschijnlijk kunnen redden.
In de september 2011 ben ik naar de gemeente Haarlem gegaan om hulp te vragen bij het beëindigen van mijn bedrijf en schuldhulpverlening aan te vragen. Het antwoord van de gemeente ambtenaar was dat ik mijn huis moest op eten. Daarmee zou ik geen moeite gehad zou hebben, maar bij de vaststelling van de waarde werd echter geen rekening met de staat van het huis: het was niet geschikt voor bewoning omdat de fundering volledig moet worden hersteld en het huis van binnen volledig opnieuw moest worden opgebouwd. Dus buiten de koopsom moest ik nog flink investeren in het geschikt maken voor bewoning. Deze kosten werden niet in het verschil van WOZ waarde en koopsom meegerekend. De ambtenaar in kwestie ging zelfs zover mij te melden dat dit allemaal niet uit maakte en dat ik dan maar pech had. Daarbij was de ambtenaar zelfs zo vrij om te verklaren dat indien mijn huis verkocht werd ik hoe dan ook geen kans had om op een normale manier aan een woning in Haarlem te komen en dat het beleid van de gemeente Haarlem dit ook zo voor ogen had, zodat ik met mijn ondertussen steeds groter wordende schuld in een andere
gemeente terecht zou komen. Dat zou de gemeente Haarlem mooi uitkomen, want dan hoefde de gemeente geen kosten te maken. Of terwijl men zei dat men er voor zou zorgen dat ik alles kwijt zou raken zodat men er bij de gemeente Haarlem geen last van had.
Met behulp van vrienden en familie heb ik toch nog een jaar kunnen overleven om uiteindelijk met behulp van maatschappelijk werk weer te gaan proberen om een uitkering aan te vragen. Ook de ambtenaar die ik daar sprak (poortwachter) gaf aan dat de opdracht was om er voor te zorgen dat ik geen bijstandsuitkering zou krijgen omdat de gemeente Haarlem hier geen behoefte aan had . Door alle ellende begon de slechte voeding en de onmogelijkheid van gebruik van zorg ook mijn gezondheid aan te tasten. Op een gegeven moment woog ik nog maar 55 kg en dat bij een lengte van 187 cm. De bijzondere bijstand die ik aanvroeg voor de behandeling van mijn gebit (kaakontsteking, meerder vormen van
cariës) werd standaard afgewezen en ook de aanvraag werd niet in het dossier opgenomen, op het moment dat ik deze opname in het dossier eiste, werd ik bedreigd met geweld het gemeentehuis uitgezet te worden door de beveiliging. Bij het aanvragen van de uitkering werden alle mogelijk smoezen gebruikt om mij deze te ontzeggen. Zo zou ik mijn gegevens niet op tijd hebben ingeleverd, en men vroeg mij naar onmogelijk te leveren gegevens. Over het algemeen waren die gegevens al lange tijd bij de gemeente Haarlem bekend of waren deze
totaal niet van belang voor de beoordeling, ik had mijn bedrijf gestart met een financiering van de gemeente Haarlem dus was ik al verplicht om alle wijzigingen door te geven (dit had ik ook netjes gedaan ) Daarbij werd mij aangeven dat men dit alles zou ontkennen indien ik de publiciteit zou zoeken of ik dit via een advocaat zou aanvechten . ‘We zorgen ervoor dat dit niet in je dossier komt’. werd mij meegedeeld.
Uiteindelijk is mijn huis door de hypotheekverstrekker verkocht en ben ik dakloos geworden. De kou bood mij geen andere mogelijkheid om na jaren van zelfstandigheid weer bij mijn ouders te gaan logeren. Dit ondanks dat mijn moeder een vergevorderd Alzheimer patiënt is en mijn vader ondertussen ook al weer 75 jaar oud is. Daarbij hebben zij door deze omstandigheden en de kortingen op pensioen en zorgkosten ook geen financiële middelen om
mij verder te helpen. Tijdens een bijeenkomst op het gemeentehuis in Haarlem belegd door de organisaties die wel een sociaal uitgangspunt hebben, genoemd ´zoek het zelf maar uit` is. In een persoonlijk gesprek met de wethouder de heer Nieuwenburg is door hem bevestigd dat de gemeente Haarlem er alles aan zou doen om mij financieel en mentaal ten gronde te richten zodat zij er verder geen kosten aan zouden hebben. Ondanks al mijn pogingen om een uitkering te krijgen, waar ik volgens maatschappelijk werk Kontext en advocaten bureau
Fischer recht op heb, zit ik tot op heden nog zonder geld en zonder toekomst. Alles wat ik lief had, voor geknokt heb en voor gewerkt heb is mij ontnomen door dit bewuste beleid van de gemeente Haarlem. Doordat de gemeente Haarlem dit beleid hanteert rest mij geen andere keuze dan dit bekend te maken door middel van het opzoeken van de publiciteit wat ik bij deze doe!
Naar mijn mening heb ik er alles aangedaan om op de juiste manier aan mijn inkomen te komen en er voor te zorgen dat ik mijn door mijzelf met veel hard werk verbouwde woning te behouden, het zou ook wel raar zijn om dit alles na het vele werk en de hoeveelheid energie die ik er in heb gestopt zomaar op te geven.
In mijn ogen worden er door deze manier van handelen door de gemeente Haarlem meerdere mensenrechten geschonden en ook grondwettelijke overtredingen gemaakt.
Hoogachtend
J. Simons.
Lees het artikel nu pas, maar wil wel even reageren.
Burn-out als gevolg van bedreiging zal vast niet de enige oorzaak zijn, anders sta je wel erg zwak in je schoenen. Ontslag als gevolg van een aangifte is volslagen onzin, dus om dat als reden aan te voeren dat er geen aangifte is gedaan is onzin/excuus.
Bovendien maakte het ook niets uit, want auteur is toch gestopt als leraar. Dit gedeelte van het verhaal heeft dus nogal wat rammelende eindjes die niet kloppen.
Opdrachten die niet betaald zijn is ook een zwaktebod van de ondernemer. Wij hebben ook klanten die moeilijk zitten, zoals elke onderneming, maar tot nu toe heeft ons incassobureau 99,5% van alle vorderingen gewoon binnen gehaald, zelfs bij een klant die wel failliet ging.
Een deel van de opdracht vooruit laten betalen had dit probleem kunnen voorkomen. Terugvallen op een ‘belofte’ van wie dan ook is ook al een zwaktebod. Geen enkele onderneming kan overleven met maar één opdrachtgever, zelfs niet als dat de gemeente Haarlem zou zijn.
Weer signaleer ik het zoeken van een excuus buiten je zelf.
Voor het bëeindigen van een bedrijf moet je niet bij de gemeente zijn. De volslagen afhankelijkheid van de overheid als een soort pappie die mensen bij de hand neemt is verbijsterend! Ook voor de normale schuldhulpverlening moet je bij mijn weten niet bij de gemeente zijn. Hooguit had je een BZF steun aan kunnen vragen en had je die ook gekregen als het bedrijf levensvatbaar was geweest.
Volgende onzinverhaal is dat er bij de waardevaststelling van de woning geen rekening gehouden zou worden met de staat van de fundering. Natuurlijk moeten ze dat doen. Als er officieel bezwaar aangetekend was op deze grond, dan had de gemeente een onafhankelijk taxateur moeten sturen die de waarde vast zou stellen en die zou dan ongetwijfeld een heel stuk lager uitvallen dan van dezelfde woning met goede fundering.
Als het goed is, is bij de vaststelling van de koopsom rekening gehouden met de staat van de fundering, dus ook hier klopt het excuus niet.
Het lijkt er op dat meneer totaal geen kennis van zaken heeft, en ook geen enkele poging heeft ondernomen om die kennis te krijgen. Wat minder non-verbale en wat meer verbale communicatie had hem veel ellende kunnen besparen!
Een ambtenaar die verklaard dat iemand niet op een normale manier een woning kan krijgen? Woningen worden beheerd door een woningcorporatie, dus wat kletst deze ambtenaar?
Natuurlijk kan een gemeente het je lastig maken, maar er is in Nederland zo goed als gratis rechtshulp die het de gemeente ook heel lastig kan maken. Maar ja, dan moet je wel op zoek en aan de bel trekken en dat mis ik volledig in dit stukje.
Weer zo’n onzin zin
“de opdracht was om er voor te zorgen dat ik geen bijstandsuitkering zou krijgen omdat de gemeente Haarlem hier geen behoefte aan had”
Geen enkele gemeente heeft behoefte aan bijstandsuitkeringen, maar gezien de bedragen die er in omgaan hebben de gemeenten geen keuze, dus deze zin slaat weer nergens op.
Met geweld het gemeentehuis uit worden gezet? Had het maar laten gebeuren, en had vooraf de media ingeschakeld of iemand met een camera. Dan had de gemeente toch echt een probleem gehad. Een gemeente die dreigt met geweld?
Voor een kaakontsteking kun je ook bij een kaakchirurg aankloppen. Die wordt in het basispakket behandelt en kost alleen het eigen risico.
Bovendien is opname in het dossier niet nodig. Je hebt per slot van rekening al een schriftelijke aanvraag, dus de aanvraag is gedocumenteerd. Niet opnemen in het dossier zou bij een eventuele zaak dus eerder in je voordeel dan in je nadeel hebben gewerkt.
LOL, de gemeente weigerde alles (dus je had niets te verliezen), maar ze bedreigen dat ze alles zouden ontkennen als je het via een advocaat aan zou vechten of de publiciteit zou zoeken. En daar laat je je door intimideren? Je had toch al niets meer te verliezen als dit verhaal klopt, dus alles te winnen door het wel bekend te maken!
Je ouders korting op pensioen? Kom op zeg, pensioen is niet afhankelijk van deze omstandigheden!
Als je nou zowel Maatschappelijk werk als een advocaat hebt die zeggen dat je in je recht staat, dan moet het goedkomen. Maar ik wil je wel adviseren om wat minder met non-verbale communicatie bezig te zijn en je te richten op verbale communicatie en te zorgen dat je op de hoogte bent van je rechten. Ik denk dat je dan veel ellende had kunnen besparen.
De overstap van docent naar ondernemer is duidelijk geen verstandige geweest. Het denkverschil tussen ambtenaar en ondernemer is zo levensgroot en dat uit zich in je afhankelijkheid van de overheid als een soort pappie die je bij de hand neemt. Die overheid is zich, terecht, terug aan het trekken (al ben ik het daar in lang niet alle gevallen mee eens!), maar als je als ondernemer aan de gang wilt, zorg dan eerst voor een omslag in je denken.
Door het overheidsbeleid zal een baan vinden niet meevallen, dus als zzp-er heb je de beste kansen, maar dat vraagt echt een omslag in je denken.
Kleine ondernemers besluiten massaal om klein te blijven omdat ze het risico van personeel niet kunnen en willen dragen. Door de vermeende nieuwe regeltjes ter bescherming van personeel wordt dat alleen maar erger, dus het vinden van een baan nog lastiger.
Leuk bedacht en leuk verhaal geschreven Gemeente Haarlem! Denk niet dat we niet weten dat julie met dit mooie tegenverhaal jezelf zit te verdedigen. Bovengenoemde verhaal is voor mijzelf heel herkenbaar. Alleen ik werkte met Stichting Nidos ( Haarlem) die geen facturen betaalde en ik zowel als drie pleegkinderen dakloos zijn geworden. Ook gemeente Schagen weigert mij een bzb uitstroom van onderneming . Op aandrukken van kamer van koophandel moet mijn bedrijf dicht. De schuldhulpverlening in en dan een bijstand. Raak dakloos, gemeente weigert een simpele urgentie commissie voor woning en nu dus dakloos. Ook de bijstand wordt geweigert. Nu ben ik inmiddels 4 maanden dakloos . Krijg geen bijstand en mijn recht om in mijn levensonderhoud te voorzien is mij afgenomen. Zonder geregistreerd adres is solliciteren onmogelijk ( geen vast adres ). Wat nu te doen? Ook ik weeg ruim 15 kilo lichter, bijna dood mijn huis uitgezet en geen enkele oplossing in zicht. REVOLUTIE komt eraan! We houden julie in de gaten!
Ik ben het hier helemaal mee eens.
Wel schuldhulpverlening is van de gemeente Haarlem ook. Als je bv in het bewind gaat is schuldhulpverlening Haarlem degene die de schulden gaat aanspreken en het regelen met de eisers. Ik vraag me af waarom een gemeente het hem moeilijk zou maken en op die manier buiten het boekje gaan werken. Baan en schade claims risico lopen om hem “te pesten”
Klopt geen bal van!
Het is natuurlijk zeer triest wanneer je zulk een val in de armoede maakt als de auteur. Ik schrok wel even van de volgende tekst:
“Helaas heeft de gemeente Haarlem zich niet aan de belofte gehouden die zij maakten bij het starten van de onderneming, namelijk dat zij trainingen zouden afnemen. Deze trainingen hadden mijn bedrijf
waarschijnlijk kunnen redden.”
Ik zie dan meteen een beeld voor me van werklozen die verplicht worden om trainingen met renpaarden te volgen met de auteur als coach. Hopelijk was dit niet de constructie die de auteur met de gemeente Haarlem voor ogen had. Anders is de beloftebreuk van de gemeente Haarlem in dit geval een (tijdelijke) redding voor veel Haarlemse werklozen geweest.
Let wel: ik voel mee voor het persoonlijke drama.
Arvy, Mijn bedrijf was gericht op managers,onze communicatie bestaat voor 80% uit non-verbale communicatie, die van paarden voor 100% paarden spiegelen datgene wat men non-verbaal met ze communiceert, door mijn ervaring met renpaarden heb ik het vermogen om te interpreteren wat men in de non-verbale communicatie anders zou kunnen doen waardoor de gehele communicatie zal verbeteren. De managers bij de gemeente Haarlem waar ik mee te maken heb gehad zouden deze training zeer goed kunnen gebruiken.
Groet Joop
Beste Onnem,
Mensen als u en de Gemeente Haarlem gaan als een kip zonder kop tekeer in onze maatschappij en daarom zitten we nu met z’n allen in een crisis. De kop van de kip is terug te vinden bij mensen die zich niet laten verleiden tot uw gemakzuchtig, calvinistisch geleuter en heel goed snappen wat een kip zonder kop echt nodig heeft. Het is uw verantwoording en die van de Gemeente Haarlem om de kop van de kip eens netjes uit te nodigen om zijn plaats als leidinggevende in te nemen zodat we met z’n allen als hele kip verder kunnen. Tot die tijd wens ik de kop de van de kip veel geduld en wijsheid want het is geen gemakkelijke taak om dagelijks zoveel onbenul te zien rondlopen.
Beste Onnem,
Wie je ook bent, waar je ook woont, dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet is het feit, dat ik je uitspraak behoorlijk kwalijk neem. Misschien heb je in een opwelling het verhaal gelezen en gelijk een reactie gegeven. Dat kan, maar niet als je niet weet waar het over gaat. Dat is nu dus duidelijk gebleken. Het is zo makkelijk om te reageren als het anderen aan gaat, maar ik raad je aan eerst naar je eigen situatie te kijken voor je een ander aan valt met zo,n ,,onbeschofte,, opmerking. Denk daar maar eens over na.
Geachte mijnheer Simons, ik h-erken helemaal uw ervaringen. Welkom in de club (zeg ik cynisch), u staat beslist niet alleen. Nu komt het naar buiten. Maar in de beginjaren’80 van de vorige eeuw heb ik ook zo mijn ervaringen gehad en ook ons, zeer levensvatbare zaak, is naar de knoppen geholpen door de gemeente waar wij toen woonden; u begrijpt dat dit heel veel impact op ons gezin en ons huwelijk heeft gehad en mijn echtgenoot is er dan ook aan onder door gegaan ondanks dat ik al die tijd achter hem heb gestaan. De 2 jaren voordat het feit daar was van faillissement, heeft mij twintig jaren van mijn leven gekost; ik kan mij ook nu nog weinig herinneren van mijn reilen en zeilen toen, behalve dan de ellendige hoedanigheid. Nu had ik al geen hoge pet op van Gemeentes en (G)Roverheid door mijn beroep daarvoor, maar als je dan zelf geconfronteerd wordt met zoiets dan weet je dat je niet de enige bent. En dat bleek telkens weer in de loop der jaren. Maar hoor je daar iets over n de kranten? Nee dus. Misschien gaat het nu steeds meer openbaar worden. Ik wens u in ieder geval veel succes met uw strijd en hoop dat u staande blijft. Ik wens u het allerbeste toe.
@ Rob vellekoop Kijk naar de naam van diegene waarop je antwoord..Waarschijnlijk zijn dit de enige letters van het alfabet die hij kent..
ga werken..geen werk..ww..
Ik wens de heer simons heel veel succes.
@ onnem… uit welk hol kom jij gekropen?? Waarschijnlijk zelf een bijstandstrekker die alles qua werk weigert!! gelukkig zijn er genoeg mensen die WEL willen werken…
Nou, nou, Andrea! Het ene vooroordeel tegen werkzoekenden vervangen door een nog erger vooroordeel! Zou zo’n houding misschien de reden zijn dat werkzoekenden zelfs voor die paar vacatures niet in aanmerking komen? Ik weet niet wat jij uitvoert, maar reken er maar op dat elke werkzoekende je graag vervangt. ruilen dus maar!
helaas komt het me heel erg naar bekend voor… ken zelf iemand die uitgekotst is door de maatschappij wat zover kwam dat zelfs de daklozenopvang in eerste instantie ook een onmogelijk feit was. geen inschrijving, dus geen uitkering en toen het na een jaar toch daklozenopvang werd kwam diegene zelfs nog verder in de problemen door een bizar hoge betaling voor het onderdak en voeding… Dus helaas zelfs daar wordt het je onmogelijk gemaakt om uit je schulden te komen!!!! Verdienen doen ze die eikels over de rug van welwillende mensen!!! Goed dat je de publiciteit opzoekt in ieder geval… Wat denken ze wel!!! Respect en sterkte!! Waar blijft de tijd dat we voor elkaar zorgen en elkaar helpen….
ga werken
Beste Onnem, dit vind ik een buitengewoon wereldvreemde reactie. Blijkbaar ben je niet op de hoogte van de economische omstandigheden in NL. Blijkbaar realiseer je je niet dat er meer dan 600.000 werklozen zijn en meer dan 325.000 mensen met een bijstandsuitkering die allemaal azen op 100.000 vacatures. Ik raad je aan je wat meer in deze ellendige situatie te verdiepen voordat je met dit soort uitspraken komt.
Ik weet niet wie u bent Onnem Smessua maar denkt u niet dat deze persoon dat niet zou willen?? Ik vind het een kortzichtige opmerking van iemand die totaal geen inzicht en totaal niet snapt waar de inhoud van de brief echt om gaat. Nl dat een persoon die door omstandigheden de klos is van de huidige maatschappij op een onethische manier behandeld wordt alsof hij een stuk vuil is. Ik hoop voor u dat u nooit in zo’n situatie komt maar mocht dat wel zo zijn denk dan nog eens terug aan uw eigen onmenselijke reactie.!!!
Beste Onnem,
Dolgraag zou ik werken, in het afgelopen jaar meer dan 300 sollicitaties de deur uit gedaan. Dus voordat u ongenuanceerde uitspreken doet zou u misschien beter eerst kunnen proberen een beetje na te denken.
Groet Joop