Schoonheid om de hoek

Foto Rob Vellekoop, Bad Harzburg

Ik was een jaar of twaalf en mocht van mijn ouders ‘niet werken of andere mensen aan het werk zetten’. Dat betekende dat mijn zondagen zich afspeelden bij mijn oom en tante. Hij luisterde naar verslagen van voetbalwedstrijden op de radio via ‘Radio langs de lijn’ en tante Suus verwende mij en mijn broertje met aandacht en vooral mooie dingen.

Mijn tante had een zwakke gezondheid, waardoor ze niet op reis kon gaan. Zij had echter een manier gevonden om te genieten van de schoonheid die op aarde te vinden is. Zij had een verzameling boeken aangelegd van allerlei natuurgebieden in de wereld. Tante Suus moedigde mijn broertje en mij aan die te bekijken en liet ons haar ontdekkingen zien. Wanneer ik haar vroeg of ze het niet jammer vond daar niet naar toe te kunnen gaan, antwoordde ze dat zij op deze manier kon genieten wanneer zij dat wilde. Ook had ze een postzegelverzameling met zegels uit Japan, omdat dit prachtige plaatjes van het landschap waren. Mijn zondagen bij haar waren daardoor een reis naar een wereld van schoonheid. Tot mijn twaalfde was mijn omgeving niet groter dan Monster en de omliggende tuinbouwdorpen van het Westland, maar in mijn fantasie had ik al rond gestapt in de Grand Canyon en de Niagara Falls bezocht.

Ome Jaap hield zich meestal op in de keuken. In zijn zondagdomein ‘weekte’ hij postzegels en luisterde naar de verslagen van voetbalwedstrijden. Zijn hobby was postzegels verzamelen voor de verkoop, die hij afweekte van oude brieven en kaarten en deze op de keukentafel droogde. Soms ontdekte hij postzegels die zeldzaam waren, dan rende hij zijn keuken uit om ons dat enthousiast te laten zien.

Tussen de radioverslagen door ging ik met hem een praatje maken. Hij was de vertegenwoordiger van de buitenwereld, hij had gediend in het Franse Vreemdelingenlegioen en vertelde ons soms pittige verhalen daarover. Een man die te veel van de wereld zag en zich nu had teruggetrokken in postzegels en sportverslagen. Ook hij was een liefhebber van de schoonheid van de natuur. Daar kwam ik later achter. Het moet de tweede keer in mijn leven zijn geweest dat ik op reis ging.

Ons gezin ging op vakantie naar het Utrechtse Doorn. Alleen de reis was al een belevenis die mij altijd zal bijblijven. Omdat mijn vader geen auto bezat, bracht ome Teunis ons in zijn Simca 1000, met een kist vol aardappels op dak. Mijn moeder zat naast ome Teunis met een pan jus en gehaktballen tussen haar benen. In de krappe ruimte achterin zaten mijn beide broertjes en ik naast mijn pa. Ik heb geen flauw idee waar mijn ouders de bagage lieten, maar die moet dus ergens in dat autootje hebben gelegen. Een koekblik vol met wilde kinderen en een drukke moeder, zo reden wij op weg. Het moet een hilarisch gezicht zijn geweest. De Simca uit die tijd was niet veel groter dan een Ka van nu.

Wij huurden een huisje en niet ver bij ons vandaan deden oom en tante het zelfde. Toen ontmoette ik een andere ome Jaap. Een man die, even fanatiek als hij zijn sport volgde, liefst ’s morgens vroeg op pad ging om wild te zien. De ontdekking van een ree of een wild zwijn maakte hem dolgelukkig. Hij kon met een enorme glimlach op zijn gezicht vertellen hoe hij in groene kleding in alle vroegte het wild beslopen had. Een dergelijke ontmoeting met wilde dieren was voor hem even prettig als voor mijn tante het zien van een woestijnslang in haar boek over de Sahara.

De reikwijdte hiervan heb ik pas ontdekt. Ik schuim mijn hele leven zo’n beetje de wereld af, waarvoor ik enorme afstanden moet afleggen. Mijn oom en tante ontdekten dat schoonheid om de hoek ligt, misschien in een boek of op de keukentafel.

 

Rob Vellekoop, 8 mei 2017

 

7 Comments

  1. Mooie herinneringen , Rob .

    @ De Sloper
    Mijn Vader ook altijd hard gewerkt tot 64 jaar ..toen overleed hij.
    Mijn moeder ook altijd hard gewerkt tot zij ook overleed
    op 64 jarige leeftijd, 2 maanden na mijn vader.
    Achter af denkend ..zij hebben hun werkzame leven altijd pensioen geld afgedragen van hun werkloon .
    Wij de kinderen hebben dat niet achteraf ontvangen.
    Vraag, waar blijft al dat pensioen geld van mensen ,
    die voor hun 65ste jaar overlijden.
    Ook voor alleenstaanden die overlijden voor hun 65 jaar.

    Hebben jullie ook altijd het gevoel gehad ,
    dat wij hier niet op deze Planeet thuishoren ?
    Dat deze Planeet in het Universum gekaapt is ?
    Dat mensen hier geheel niet vrij zijn in hun bestaan ?
    Dat wij allen op een Fascistische Planeet terecht gekomen zijn,
    die met oorlogen en onderdukking , leed – verdriet bezaait is.
    Ook nog met zo’n ruim 365.000 verzonnen regels en wetten
    die mens en dieren met Barcode geoormerkt gekooit houden .

    Ik heb zelf het gevoel dat ik van een andere Planeet kom ,
    genaamd ; The Green Beautyful .
    En als mijn missie op deze Aarde vervuld is ,
    keer ik daar met veel plezier naar terug.
    Ik zal proberen de France film ervan hier op deze site te lanceren,
    beslist mooi om deze film te bekijken.
    Groot Beeld opzetten is aanbevolen.
    De film in het Engels is op You Tube verdwenen .

    http://www.disclose.tv/action/viewvideo/157826/La_Belle_Verte__The_Green_Beautiful_English_Subtitles/

  2. Sloper daar zou ik me ook groen en geel aan ergeren, door inflatie hebben de oudjes het nakijken, en vreemd genoeg horen we daar gauw ook Bij?

  3. De Bildenberg-groep Sloper,
    De Sloper,
    Mijn vader is heel erg vroeg wel gaan werken en heeft met zijn maten van toen bijna geheel Rotterdam opgebouwd na de wo2.
    Nu wordt hij sitematisch door deze regering uitgebuit..gaat steeds meer naast de pot pissen als het gaat om toeslagen en kwijtscheldeingen van gemeentelijke belastingen…dat komt meer door zijn erg kleine aanvulling van pensioentje.(dat is gewoon een straf als je dat hebt)
    Mag ik Mark Rutte uit mijn vaders zijn naam hartelijk bedanken hier voor.
    Hij ziet het liefste dat Rotterdam weer plat gebombardeerd gaat worden..niet voor de Nederlanders maar voor al dat gespuis wat er later er bij is gekomen en er steeds meer bezit van gaan nemen.
    Nederland bestaat immeers NIET meer..er zijn GEEN grenzen meer..dus…u bent alleen nog maar een sifi–bsn nummer in een halve wereld deel!
    Ik dank u o zo vriendelijk voor deze ene keer maar weer!!(ohhh..wat ben ik toch vriendelijke he??)

    • Je hoeft Rutte niet te bedanken want die gaat gewoon zoals zijn soort dat betaamd, als een vette teek van de gelegenheid gebruik maken die het KIEZERSTUIG hem bood.
      Daarom ben ik blij dat Rob een andere koers gekozen heeft dan alsmaar tegen een muur beuken die door de medemens is opgebouwd.
      Besef dat er nu eenmaal mensen zijn die het begrijpen en anderen die doorgaan tot het randje van de afgrond en dan….springen! Omdat het ze gezegd is!!!!

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.