De burgerbeweging Hart boven Hard is er ook dit jaar weer in geslaagd 25.000 mensen op de been te brengen tijdens De Grote Parade in Brussel op 20 maart. Vorig jaar betoogden 20.000 mensen in de gietende regen.
Deze tienduizenden betogers hebben gehoor gegeven aan de oproep:
“..samen tonen we dat deze samenleving anders kan!
Eén dag voor de lente laten we ons allemaal samen opmerken! Onze kleurrijke optocht wordt een stroom van alternatieven voor een samenleving met een plus! Die ‘plus’ staat voor verbinding en meer-waarde boven winst, als alternatief voor het minnetjes-beleid van besparen en polariseren.”
De mobilisatiekracht van Hart boven Hard blijft verbazen. Hart boven Hard slaagt er duidelijk in die onvrede te kanaliseren en te mobiliseren. Hart boven Hard noemt zichzelf een burgerbeweging die mensen en organisaties samenbrengt, die zich zorgen maken over de besparingen van de Vlaamse en de Federale regering. Ze verzetten zich tegen een al te economische kijk op de samenleving. Ze verdedigen solidariteit en stellen waarde boven winst en zuurstof voor mensen. Ze werken van onderuit en geloven dat er wél een alternatief is.
Deze positieve benadering spreekt al sinds de oprichting veel Vlamingen en Walen aan. De burgerbeweging startte in augustus 2014, na de eerste gelekte besparingsplannen van de nieuwe Vlaamse regering Bourgeois I. Dankzij het initiatief van cultuurjournalist Wouter Hillaert en uitgever Hugo Franssen kwamen burgers en vertegenwoordigers uit allerlei sectoren een paar zaterdagen samen om een gezamenlijk antwoord te bespreken.
Dat werd ‘de Alternatieve Septemberverklaring’: een pleidooi tegen de ongelijkmatige besparingen op gezinnen, organisaties en overheidsvoorzieningen, en voor meer ambitieuze investeringen in de vele sociale en ecologische uitdagingen in België. Ondertussen hebben meer dan 17.000 burgers en bijna 1.500 organisaties deze Septemberverklaring ondertekend.
Ook vinden de oprichters het belangrijk dat iedereen weet dat de beweging geen verborgen initiatief is voor de verkiezingen, geen stakersbond, geen politieke partij.
Kortom België roert zich sterk tegen de bezuinigingen die alle Europese teisteren dankzij de neo-conservatieven die als een virus de Europese bevolking een flinke griep hebben bezorgd.
Rob Vellekoop, 21 maart 2016
