Rijkdom voor iedereen ligt binnen handbereik, maar helaas wordt Armoede kunstmatig in stand gehouden door de armoedzaaiers van het Binnenhof. Met een pennenstreek door het oude geldstelsel en via de invoering van het basisinkomen kan er een einde komen aan de renteslavernij en armoede in NL.
Na de historische hoorzitting in de Tweede Kamer over ons geldstelsel waarbij geldschepping door particuliere banken aan de kaak werd gesteld, ligt de weg open voor een realistische financiering van het basisinkomen. Het onvoorwaardelijke inkomen voor iedereen werd steeds als onbetaalbaar afgedaan. Dat is voorbij dankzij geldschepping die door de overheid van de particuliere banken moet worden overgenomen.
Basisinkomen
Zo langzamerhand kent iedereen de term basisinkomen. In allerlei gemeentes wordt druk geëxperimenteerd met uitkeringen zonder tegenprestatie die vervolgens lekker hip worden omgedoopt tot basisinkomen. Zelfs de nieuwe Basisinkomenpartij heeft het oorspronkelijke idee uitgekleed door van het basisinkomen een zogenaamde regelarme bijstand of verkapte uitkering te maken. Een werkelijk onvoorwaardelijk basisinkomen ziet er voor mij nog steeds uit zoals de oorspronkelijke Basisinkomenpartij het voorstond:
De vijf belangrijkste eigenschappen van het Basis Inkomen
1. Onvoorwaardelijk
Door de overheid worden geen tegenprestaties gevraagd.
2. Vanaf 18 jaar
Voor iedere Nederlander vanaf 18 jaar en voor iedere inwoner nadat hij 18 jaar in NL heeft gewoond.
3. Hoogte
De hoogte van het Basis Inkomen is gelijk aan 3 maal de maximaal wettelijk toegestane huur voor een gezinswoning.
4. Geen uitkering, maar een grondrecht
Om een uitkering moet je vragen, het Basis Inkomen ontvang je omdat het een recht is.
Het Basis Inkomen is een strikt persoonlijk, levenslang en onvoorwaardelijk recht op inkomen vanaf 18 jaar. Doordat het een levenslang recht is komt de AOW te vervallen, maar natuurlijk niet de opgebouwde pensioenen. Het is ook onvoorwaardelijk, dat betekent dat de overheid geen tegenprestatie hiervoor kan eisen.
Het Basis Inkomen kan nooit los gezien worden van de hoogte van de woonlasten, voeding, scholing, medische zorg en andere huishoudelijke kosten. Vandaar dat deze op elkaar worden afgestemd. Zo zullen de hoogste huren steeds maximaal een bepaald deel van het basisinkomen mogen zijn. Datzelfde geldt voor ziektekosten en scholing. Daarnaast wordt de kredietverlening eveneens hierop afgestemd, doordat de beslagvrije voet gelijk wordt gesteld aan de hoogte van het Basis Inkomen. Dit zorgt er voor dat schuldeisers tot aan het bedrag van het Basis Inkomen niets kunnen opeisen en dat geldverstrekkers geld zullen uitlenen op basis van inkomen dat bovenop het basisinkomen wordt verdiend.
Misschien aardig om ook nog even naar de enorme voordelen van een onvoorwaardelijk basisinkomen te kijken.
Financiering
De overheidsfinanciering betekent in de huidige praktijk dat commerciële banken 95% van het geld in omloop brengen langs digitale weg. Op het moment dat een persoon of instelling bij de bank aanklopt voor financiering schept de bank het geld met behulp van een boekhoudkundige handeling. Als de overheid geld nodig heeft zullen zij dit eveneens tegen rentebetaling moeten lenen. Het belangrijkste argument voor deze praktijk is dat banken minder politiek beïnvloedbaar zouden zijn en dat het daardoor meer vertrouwd is de geldschepping bij de particuliere banken te laten.
Dit systeem kan in een klap op de helling. Net zoals de Stichting Ons Geld voorstelt: hevel onze bankrekeningen in een klap over van de private banken naar de centrale bank, zodat wij we weer eigenaar worden van ons eigen geld. Vóór de overheveling stond het geld van rekeninghouders op de balans van de bank. De commerciële bank kon ermee doen wat hij wilde. Door de overheveling komt de totale geldhoeveelheid bij de staat terecht.
Vervolgens mogen banken alleen nog handelen met geld dat zij daadwerkelijk in kas hebben. (terwijl ze nu dankzij de boekhoudtruc met miljarden aan giraal geld handeldrijven). Zij administreren daarna uitsluitend nog onze rekeningen, dat is alles. Door deze giga overheveling is ons land in een klap van de gehele staatsschuld (458 miljard) verlost en hoeft de belastingbetaler ook geen belasting meer te betalen om de rente (8 miljard per jaar) over deze astronomische schuld te voldoen.
Vanaf dat moment kan uitsluitend de overheid geld scheppen en zij zullen dit afstemmen op de behoefte aan geld, gebaseerd op de inkomsten en uitgaven van de bevolking. In het huidige systeem wordt de geldhoeveelheid niet gecontroleerd, in tegenstelling tot wat de centrale banken beweren.
Daarmee komen we weer terug bij het basisinkomen. De staat zal het basisinkomen dat wordt uitbetaald aan de burgers scheppen. De burgers brengen het geld vervolgens in de economie en zullen de bedrijvigheid hiermee stimuleren en in stand houden. Deels gebeurt dit nu ook door middel van de uitkeringen zoals AOW, WW en dergelijke. Het geld wordt dan niet meer in omloop gebracht als schuld die met rente moet worden terugbetaald, maar als een recht aan de burgers. Zij hebben aanspraak op het basisinkomen door hun burgerschap.
Experiment
Bij discussies over het basisinkomen wordt vaak het woord experiment gebruikt. Eerst moet het basisinkomen worden uitgeprobeerd. Het vervelende daarbij is dat steeds met een gedeeltelijk basisinkomen wordt geëxperimenteerd. Terwijl het experiment dat is uitgevoerd in Canada al liet zien dat het werkt. Burgers hebben de afgelopen honderden jaren al genoeg het geldstelsel hebben uitgeprobeerd. De kwalijke gevolgen hiervan ondervindt hij nog dagelijks. Het meest frappante is dat iedereen bij zijn geboorte start met een schuld, namelijk zijn aandeel in de overheidsschuld waardoor hij direct verplicht is om daaraan via belastingen mee te betalen. Die schuld kan verdwijnen met een enkele pennenstreek, onze volksvertegenwoordigers zullen deze beslissing in ons voordeel moeten nemen. Pas dan komen zij werkelijk voor de belangen van de burger op. Andere acties zijn slechts decoratie.
Rob Vellekoop, 1 november 2015/14 januari 2016
Een basisinkomen impliceert dat je daarnaast nog een ander inkomen kan verwerven. Dat kan in natura zijn, maar er zit nog altijd iets in van bezit. En daar waar individueel bezit vergaren bestaat, bestaan mensen die vinden dat zij meer rechten hebben dan een ander.
Ik probeer mij wel eens voor te stellen hoe een samenleving zonder privébezit eruit ziet zonder dat er sprake is van ‘eenheidsworst’. Dat is knap lastig. Als ik zie hoeveel zooi mensen van zich af gooien in de gezamenlijke ruimtes, dan geeft het mij niet veel hoop dat wij als samenleving verantwoord om kunnen gaan met gezamenlijk bezit. M.a.w. iedereen een inkomen waarvan men op zeker niveau kan leven, hoeft niet te betekenen dat de samenleving geen criminaliteit meer kent en geen concurrentie, werkloosheid of andere problemen.
Het is wel een mooi ideaal en ik denk ook beter dan die bijstandswet of andere wetten met allerlei nodige en onnodige regels.
VPRO’s Tegenlicht over basisinkomen:
https://dutchamazingnewsblog.wordpress.com/2016/01/25/tegenlicht-kort-kan-basisinkomen-echt-gerealiseerd-worden-video/
Jos.
Hoe : zou men daarna nog graag durven terugkomen , na het emigreren , wanneer men dan : . . . ” even ” achttien jaar lang wachten zal moeten op een eigen basis-inkomen – ? ! ? ! ? – !
Ik denk dat een basisinkomen mensen er juist toe aan zet te investeren in onderdelen van de samenleving waar aandacht voor moet komen, zodat ook daar de zaken vlotter verlopen. Een uitkering maakt mensen niet lui, het laat ze volwaardig deelnemen, en nadenken. Een uitkering kan daarom niet als kosten worden gezien omdat het een investering is in mensen, die uit de armoede geraken, hun handen uit de mouwen steken, en zodoende ook nog de samenleving verbeteren.
Ik ben vanuit de anarchistische gedachte geheel tegen geld op zich, omdat het kapitaal als geheel moet verdwijnen. Dit is de enige manier om aan onderdrukking een einde te maken, waardoor onderlinge samenwerking ook op gelijkwaardige basis plaats kan vinden. Met een meer linkse invulling van het kapitalisme heb ik daarom niet zoveel als mijn standpunt radicaler is, en kapitaal en staat geheel moeten verdwijnen. Als mensen niet langer een hele financiële administratie bij hoeven te houden, dan bespaart dat tijd. In Robs plan zit er nog steeds een kassajuffrouw achter de kassa, elke portie groente dwangmatig te registreren. In mijn plan – dat ik beter vind – wordt dat geschrapt en wordt de economie juist zo efficiënt mogelijk ingericht, zodat er meer tijd over zal blijven voor de verdere ontwikkeling van mensen. Daarnaast heeft geld m.i. geen functie, anders dan het vertragen van processen zoals dat nu gebeurt. Ach, binnen een paar jaar draaien jullie als een blad aan een boom, en hebben we het voor alle mensen geregeld.
Ik dwing jou niet om geld te gebruiken, je gaat je gang maar met gelijkgezinden. Maar hoe ga je mij dwingen geen ruilmiddel (geld, bitcoin, schelpjes) gebruiken? Met geweld?
Als het aan jullie ligt krijgen we voortaan alles kado?
Een ding is zeker er wordt Verde niks meer gestolen?
Beste Rob,
De uitgangspunten klinken goed. Die overheveling moet binnen de huidige ingewikkeldheid in de uitvoering appeltje eitje zijn. Politiek, de huidige inhoud van parlementaire democratie en de macht van de banken en multinationals vormen natuurlijk een geducht obstakel. Bij punt 3 kan er in sommige situaties, misschien wel wat af wat dan in een soort solidariteitsfonds kan komen. Daaruit kan worden geput in situaties waar juist wat meer nodig is. Let wel ik zou er als kleinschalig ondernemer (ZZP’er), zelfs als zou ik mijn inkomsten in moeten leveren, met bovenstaande voorstel giga op voorruit gaan. Alsmede vele vrienden uit de kleinschalige en creatieve hoek.
Die overheveling naar de Staat zint mij niet helemaal. Daar moet een andere vorm voor gezocht worden: een werkelijk democratische coöperatieve bank waarvan een ieder gelijkwaardig eigenaar is. Een bank die zich alleen met verdeling van het basisinkomen en bovengenoemd fonds bezighoudt en die vanuit bottum up democratische structuren kan worden bijgestuurd. Anders ben je nog van de staat afhankelijk en dus van de almachtige staatstechnocratie. Hoe zie jij dit?
Je bezwaar, daar kan ik me in vinden. De overheid die we nu hebben boezemt zeker geen vertrouwen in.